Η γιαγιά το Αγγελικάκι ήταν γεννημένη στην Ανατολική Ρωμυλία και μεγαλωμένη στην Πόλη. Δύο φορές στην προσφυγιά και χήρα στα τριανταδύο της με τέσσερα ορφανά.
Στα μαύρα την θυμάμαι πάντα.
Μύριζαν τα ρούχα της γαρύφαλλο και κανέλα όταν μας αγκάλιαζε και μας φιλούσε.
Περισσότερα στο....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Το σούρουπο έπεσε πάνω στο απέναντι σπίτι... έρημο το καντούνι...ψυχή έξω και το ψιλόβροχο πλένει μαλακά τά γκρίζα πετρόκτιστα... Μέρες τώρα... -
Σήμερα στο Homefood η συνέχεια του άρθρου της Φαραώνας «τα καραβάνια » -------------------------------------------------------------------...
-
Ευτέρπη και Τζώρτζης ή αλλοιώς παρλεβου φρανσε Η αλάνα Στην οδό Μακεδονίας ,μετέπειτα Δελφών,εκει που αρχίζει σήμερα η οδός Ζαϊμη, υπήρχε ... -
Το φως και τη φωτια της Την τρελλα και την ευλογια της Την τρυφεροτητα και τα δακρυα της Την καρτερια και τον θυμο της Το μισος και τον ερωτ... -
Τα μεσημέρια του Σαββάτου η μάνα ετοίμαζε πάντα κάτι πρόχειρο για φαγητό.Ερχόταν η Κυριακή για το πιό βαρύ,ενα ταψί συνήθως με ψητό και π... -
Συναντήσεις. Σε ένα ταξίδι αστραπή Θεσσαλονίκη-Καβάλα-Θάσο. Μέσα στο φέρυ της επιστροφής μου. Συνάντησα μια γυναίκα για όσο διαρκεί το ... -
Όποιος μιλάει πολύ αδειάζει γρήγορα, Κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει για όποιον θέλει να κρατηθεί στο κέντρο . «Τάο Τέ Τσίνγκ - κεφάλαιο 5ο - π...
-
16 ΣΚΑΛΟΠΆΤΙΑ Ησύχασε, δεν είναι τίποτα. Τα 16 σκαλοπάτια φταίνε και το μπετόν που είναι άφθαρτο. Και οι μυγοπαγίδες του μυαλού σου. Κ...
8 σχόλια:
Γιατι ολοιοι ανθρωποι μας απο κει ειναι τοσο συνδεδεμενοι στη μνημη μας με ηχους και μυρωδιες?
ειναι το αιμα που μας τραβαει?
η συνταγη μοιαζει υπεροχη και δεν εχω δοκιμασει ποτε.
φοβομουν παντα τις αφυσικα μεγαλες κολοκυθες μικρη...
ακομα και τωρα μου μοιαζουν μυστηριες...::))))
Γιατι Τάλι μου οι ήχοι και οι μυρωδιές είναι χαρακτηριστικά των πολύ πολύ παλιών λαών.
Μη ξεχνάς οτι ο άνθρωπος σαν βρέφος πρώτα μυρίζει και ακούει και ύστερα βλέπει και μιλά.
Τυχαίο?
ΚΑΘΟΛΟΥ.
Κάποια μέρα αυτή την κολοκυθόπιτα θα την δοκιμάσεις.Είμαι σίγουρη.
:))
καλο και ήρεμο βράδυ.
πωπω συγκλονιστική μου φαίνεται Φραωνίτσα μου! νομίζω πως θα δοκιμάσω να την φτιάξω κάποια φορά :)
αλλά πρέπει να σου πω, ότι για τις ιστοριούλες σου τρελαίνομαι!
σε φιλώ
Tzitzika μου εάν την φτιάξεις μία φορά και την δοκιμάσεις θα την φτιάχνεις μετά συνεχώς.Θυμήσου το αυτό που σου λέω.Είναι πίτα που σου κολλάει εξάρτηση μετά.:))
Φιλάκια κουκλί μου.
η δική μου η γιαγιά η σιναπλού, την έκανε χωρίς κακουλέ ,πιπέρι και κρεμμύδι.Και έβαζε μόνο λάδι.Α ,έβαζε και λίγο μέλι μέσα στη γεμιση.
Αυτό που οι εικόνες ανακατεύονται με τις γεύσεις και τις μυρωδιές και στο τέλος συνδέονται με το παρόν και το μέλλον μας , κανένας δεν μπορεί να μας το αποσπάσει.
νάσαι καλά.
δ
demetrat μου συμφωνώ μαζί σου.
Και το κυριότερο ξέρεις ποιο είναι?
Οτι αυτό το κομμάτι του παρελθόντος μας κάνει υπερήφανες!
σε φιλώ.
Φαραώνα μου τι μου θύμισες!
έφτιαχνε κι η δική μου γιαγιά
κολοκυθόπιτες με τραγανό ωραίο
φύλλο και με μια γέμιση λαχταριστή
Η μαγεία της είναι το χειροποίητο φύλλο αλλά και τα γνήσια υλικά!
Μου άνοιξες την όρεξη τώρα και είμαι σε δίαιτα
Σε φιλώ κοντέσα μου καλή βδομάδα να έχεις
Καλή βδομάδα Ελενάκι!
Σε φιλώ!
Δημοσίευση σχολίου