Για όλα αυτά

Για τις μουσικές που περπατήσαμε

Για τις λέξεις που μοιραστήκαμε

Για τους δρόμους που σφραγίστηκαν άδικα

Για τα δάκρυα χαράς που γύρισαν προς τα μέσα

Για την αφή και τα μάτια που έμειναν διψασμένα

Για τη σάρκα που ρυτίδιαζε στ ακούσματά μας

Για τα ταξίδια που κράτησαν τα ονόματά μας

Γι αυτή τη στιγμή που γλυστράω.

Γι αυτήν που θρυμματίζω το εγώ μου και ρωτάω

Για το ελάχιστο δευτερόλεπτο που ημουν κάτι για σένα

Για τις άπειρες ώρες που είσαι όλα για μένα

Πές μου ποιός  μέσα απο σένα αντέστρεψε;

Ποιός απειλήθηκε;

Ποιός φοβήθηκε;

Ποιός έκλαψε;

Ποιός πάγωσε την τρυφεράδα;

Ποιός σταύρωσε με  ευκολία τον πόθο;

Ποιός έθαψε με  έπαρση την αίσθηση;

Ποιός  έκοψε;

Ποιός μάτωσε;

Ποιός περιφρόνησε την τύχη που μακάριζε;

Ποιός  κατάργησε τον έρωτα που ζητούσε;

Ποιός τη νύχτα μύρωνε 

και το πρωί τίναζε 

νεκρή σάρκα στα σκουπίδια;

Ποιός έμεινε ψυχρός κοιτάζοντάς την;

Ποιός δίκασε;

Ποιός υπέγραψε;

Ποιός ειν αυτός που δεν γνώρισα;

Κι αν αυτός ηταν εκει αγκαλιά με τον ίσκιο του 

εγω τι γύρευα στο αριστερό του στήθος;

Ποιόν καθρέφτη φώτιζα ανέμελη;

Σε ποιό σκηνικό εξαθλίωσης ήμουν ταγμένη εξ αρχής;

 Ασε με ν αναρωτιέμαι.

Aκίνητος .

Αγέρωχος.

Επαναλαμβανόμενος τραγικά.

Η ακινησία κι η σιωπή, τιμωρία και μάθηση.

Η λύπη κι  ο χρόνος, λήθη.

Ν.Φ
17/11/2017
https://www.facebook.com/natassa.fokianidou

Να είστε εραστές και όχι ζευγάρι…

Να είστε εραστές κι όχι ζευγάρι. 

Ζευγάρι είναι οι κάλτσες, τα παπούτσια, τα οποία δεν μπορούν να υπάρξουν το ένα χωρίς το άλλο.Χαλάνε, φθείρονται, τρυπάνε.. Είναι αρκετή μια γρατζουνιά, μια τρυπούλα, μια μικρή φθορά στο ένα μέλος του ζευγαριού και το ζευγάρι χάλασε, έσπασε…Ζευγάρι σημαίνει πως δεν μπορείς να υπάρξεις χωρίς το άλλο μέλος. Σημαίνει πως μπορείς ανά πάσα στιγμή να μείνεις μόνος, άχρηστος ( με την έννοια της χρήσης) παρατημένος γιατί απλά το άλλο μισό «αποφάσισε» να φθαρεί.Γιατί ως μονάδα δεν θα μπορείς να υπάρξεις, δεν θα έχεις χρησιμότητα.Να είστε εραστές….Να θέλετε να δώσετε με πάθος στον άλλο αλλά και ό,τι πάρετε να είναι με πάθος. Να ερωτεύεστε κάθε μέρα, κάθε στιγμή. Να μην έχετε ανάγκη ο ένας τον άλλο.Κάθε συνάντηση να είναι συνάντηση προσφοράς κι όχι ζήτησης. Γιατί είναι πραγματική απόλαυση όταν θέλουν κι οι δύο να δώσουν με πάθος.Να είστε εραστές της στιγμής κι όχι του «πάντα». Γιατί το «πάντα» υπόσχεται, δεσμεύει, πιέζει.Η στιγμή κρατάει, όσο την κρατάμε. Κι αν ξέρουμε ότι ίσως δεν κρατήσει για πάντα θα μπορέσουμε να την απολαύσουμε.Γιατί η στιγμή ίσως να μην έχει αύριο, δεν σηκώνει αναβολή.

Κι ίσως ζώντας τις στιγμές, να έλθει και το «για πάντα». Κι αν δεν έρθει το «για πάντα», θα έχεις μια υπέροχη στιγμή για να θυμάσαι…

Να μην ξεχνάτε να είστε εραστές….με τους ανθρώπους, με τη δουλειά, με τις στιγμές, με τη ζωή…

Πάμπος Ευσταθίου
Ψυχολόγος-Συστημικός Ψυχοθεραπευτής