Δύση ,δική μου ώρα...

Να περπατήσω σ αυτο το φως που βαφει τα νερα μαβιά
Σ αυτο το φως που παντρευει το κεχριμπάρι με το μέλι
Σ αυτο το φως που η γη σκύβοντας το κεφαλι στον ηλιο, ανασαίνει...
Την ωρα που πυρακτώνονται τα συννεφα κι ανάβει ο οριζοντας θελω...

την ωρα του πρωτου δροσερού φιλιου της νυχτας ...
Να περπατήσω στον χαμο ...να βρω την δυση την δική μου.