Αλιέ Πεμπέ | Η φίλη μου

Η φίλη μου, αυτή που με κάνει να νιώθω εγώ.

Αυτή που με βγάζει από τα ρούχα μου, αυτή που συγχωρώ και με καταλαβαίνει.

Που κάνω λάθη και τα αναγνωρίζει, που θυμώνει και με συγχωρεί.

Εκείνη που με κάνει  να λέω όσα νιώθω, όπως τα νιώθω ακόμα και αν είναι λάθος.

Που ξέρει τις αδυναμίες  μου και το σκατό-χαρακτήρα μου.

Που με  συγχωρεί που ξέρει ακόμα και η πίκρα μου πόση αγάπη κρύβει.

Είναι εκείνη που ξέρει ότι και με λάθος τρόπο δείχνω την αγάπη μου και την ανταποδίδει.

Που είναι εγώ και άλλες φορές εγώ είμαι αυτή, που μπορεί να μην λέω αλλά ξέρει,

που μπορεί να μην γράφω, αλλά εκείνη διαβάζει.

Που δεν μπορώ να κρυφτώ η να μην θέλω, είναι αδελφή μου, είναι η ψυχή μου.

Είναι η φίλη μου, είναι όλα όσα ήθελα να έχω, την έχω ανάγκη, να με αγκαλιάσει να με μαλώσει , να μου ‘’βάλει’’ μυαλό.

Είναι πολλές φορές η φωνή της συνείδησης  μου, είναι άλλες φορές ο  κακός μου χαρακτήρας και  πάντα μου φανερώνει  όλες όσες καλές  πλευρές  μπορεί να έχω.

Είναι εκείνη που ξέρει τι θέλω και προσπαθεί μαζί μου, που θα λυπηθεί και θα χαρεί μαζί μου.

Είναι η φίλη μου πάντα ήθελα να έχω, είναι η φίλη μου έψαχνα να βρω και ήρθε τυχαία, την βρήκα μπροστά μου και με άφησε να την ακολουθήσω,  που περπάτησε μαζί μου.

Είναι η φίλη μου και είμαι η δική της, είναι όλα αυτά και αλλά τόσα που λέξεις δεν έχω να γράψω και να πω.

Αυτή είναι η φίλη μου.