Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Γλυπτική με νήματα


Το φως και τη φωτια της
Την τρελλα και την ευλογια της
Την τρυφεροτητα και τα δακρυα της
Την καρτερια και τον θυμο της
Το μισος και τον ερωτα της
Την εκδικηση και τη συγγνωμη της
Το μενος και την παραδοση της
Τη μαγεια και την αθωοτητα της
Το καλλος της
Την χθονια υποσταση της
Την παντοδυναμια της αγαπης της
δεξου
αραχνη θεα και υφανε τον ιστο σου...













Ιωαννα σου στελνω το αερακι του Ιονιου πελαγους

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

Φιλια σημαδια,κοσμηματα ιχνη...



Shall we dance?Richard Gere as John Clark and Jennifer Lopez as his teacher Paulina.



Ενα φιλι στην κορυφη του μπρατσου της,απαλο ,αερινο,φτερο κι ο ηλιος ζεστος πανω στα μαλλια της...
Ενα φιλι στο αυλακι του λαιμου της,γυρευε το στερνο της,τ ονειρευοταν...Ενα φιλι στο στηθος της ,υγρο,πικρο,σκοτεινο,αγγελος του ποθου του...

...κι εκεινη εφυγε πριν μωβισουν τα χειλη της ,πριν σπαραξει η καρδια της ,πριν ωριμασουν τα φρουτα του καλοκαιριου...




Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Δρομοι μεσα απο κοσμηματα









Cry of the Celts/Lord of the dance

Χορεψε γυναικα ,χορεψε και γελα...Μην τρομαζεις.Σε δομησε η λαβα των ηφαιστειων,σε γεννησε το απροσμετρητο των ωκεανων,σ ευλογησε η αναπνοη του ουρανου.

Χορευε γυναικα ,χορευε,γελα. Μη φοβασαι.Εισαι το ενστικτο και η μαγεια,η δονηση, και ο ρυθμος,το αλατι αυτου του κοσμου και ο βωμος της ζωης.Απο σενα πηγαζουν οι αφες,οι γευσεις,τ' αρωματα.Οι ηχοι και οι εικονες .Οι ανθρωποι.


Γελα γυναικα ,γελα...Της χαρας σου η εκρηξη κραταει τους πλανητες στο στερεωμα.Μη φοβασαι.Μην κλαις.



Στις πηγες των δακρυων σου ψυχορραγει η ζωη , στις κογχες της λυπης σου πεθαινουν τα ονειρα των ανθρωπων.


Γελα γυναικα,γελα...

και μονο το γελιο σου φτανει,για ν αλαφρωνουν τα συννεφα, για να σπαζουν τα τσοφλια τους οι νεοσσοι ,για να πυκνωνει το πλαγκτον στις θαλασσες .Και μονο η ζεστη του στηθους σου αρκει για να μερωνουν τα βρεφη των ανθρωπων.Γελα,μη φοβασαι ...

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2008

ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Η ΜΕΣΗ

Kρατησε την, εραστη κι αγαπημενε κρατησε την,
σφραγισε με το χερι σου τον κοσμο της,
εκει που οι στημονες φιλουν τον υπερο,
εκει που ο καρπος της ζωης τιναζει τους
σπορους του στο απειρο.
Κρατησε την ορθη,να μη λυγισει...

Και μονο το χερι σου στη μεση της αρκει

για να ημερωνουν τα βαθιά νερα του Παραδεισου της,

για να μελωνει ο θωκος της αστρικης της υλης.
Σφιξε την μεση της αγαπημενε κι εραστη
για ν ανθιζει,να ψηλωνει,να μην ντρεπεται που σ εχει..
εκει στους κολπους των λυγμων της ,την ωρα της γεννας.

Δωσε με το αγκαλιασμα σου στην ψυχη της, το κλειδι ,

για να νικηθει ο θανατος και το δακρυ απ τις ζωες των
ανθρωπων..



Και μετα η γυναικα ειπε....ακου το τραγουδι μου
αγαπημενε κι εραστη.

Αφιερωμενο σ ολους τους ανθρωπους που θελουν
να βλεπουν με τα ματια της ψυχης τους.






























Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2008

ΚΛΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΧΑΝΤΡΕΣ


M' αρεσει η αμμος οταν ειναι ζεστη το καλοκαιρι


η οταν το φθινοπωρο σκαβοντας λιγο με


τα δαχτυλα την νιωθεις υγρη και θερμη


πανω στο δερμα.Μ'αρεσει να την κοιταω στον βυθο


να αναδευεται παρεα με το κυμα.


Να ανασηκωνεται και να φανερωνει


πετραδακια και κοχυλια.


Θελω να την αγγιζω ,να την νιωθω



να την εξερευνω.
Με γοητευουν οι γωνιες της οπου μαζευονται

φυκια,κλαδακια,θαλασσινες ανεμωνες,σπασμενα

οστρακα.


Ζηλευω που εχει στην αγκαλια της

την θαλασσα και παει μαζι της ,οπου την παει.



Τωρα το χειμωνα παω και την αγναντευω απο μακρια.

Η ουγια της στεφανωνει τον ερωτα της ,μ αλλα χρωματα

απ αυτα του καλοκαιριου.



Μαγικη αγκαλια ,αμμος και θαλασσα μαζι.



Ναξερα τα μυστικα τους!





Σαν ψαρι να κολυμπουσα μια φορα,με

βραγχια,με λεπια

και τι στον κοσμο τουτο!

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2008

Χρωματιστες υφαντες δημιουργιες

Ο λαιμος της τεντωθηκε,δεχτηκε τα φιλια του...
το τοξο της πλατης της -καμπυλο ελασμα -και
η μεση της δαχτυλιδι ...ετοιμο να σπασει....

Στολισε το στηθος της αποψε.

Αγριεμενο το βλεμμα της κοιταζε το

στεφανωμενο στερνο.

Αυτη τη νυχτα τα παιζε ολα για ολα.

Κι ομως εκεινος ,δεν ηρθε ....
Εμεινε να κοιταζει απ το παραθυρο.
Εδυε ο ηλιος σιγα -σιγα κι ο δρομος
γεμιζε σκιες.....
Την πηρε ο υπνος στον καναπε,
ονειρευτηκε οτι κολυμπουσε αναμεσα σε
ασπρα κοχυλια και βραχια απο φιλντισι.
Μετα περασε μεσα απ τ ονειρο της
στον αγνωστο κοσμο των γκειζερ.
Ζεστα νερα ελουζαν την κοιλια και τα λαγονια της.
Ξυπνησε λουσμενη στο φως της μερας.
Η γλαστρα στο περβαζι ειχε ανθισει.
Μεσα σε μια νυχτα γεμισε μπλε μικρα λουλουδακια,
μ ασημενιους στημονες.
Θυμηθηκε τ ονειρο της.
Να ειχε ενα απο κεινα τα οστρακα...!
Εστω ενα κομματακι απο κεινους τους
φιλντισενιους βραχους...!Μεχρι το βραδυ η ψυχη της ειχε λιωσει απ τον πονο.
Οι φιλες της ειχαν φυγει ....
Ντυθηκε στα μαυρα και βγηκε να μεθυσει....
Αγρια μεσανυχτα γυριζοντας ,το κεφαλι της
βουιζε και το στομαχι της
ηταν κομπος...
Το κλαμα της ακουγοταν σαν ουρλιαχτο
λυκαινας μες το δωματιο....

Ομως το πρωι ξαναγυρισε στη ζωη...
Σκεφτηκε οτι επρεπε να ζησει ισως και
χωρις εκεινον.
Αν πηγαινε διακοπες-σε καποια θαλασσα -ισως
να αισθανοταν λιγο καλυτερα.

Ανοιξε ενα σακκο κι ερριξε μεσα μερικα ρουχα .
Μετα αρχισε να διαλεγει κοσμηματα.
Αυτο θα το φορουσε μ ενα μαλακο αμανικο
μαυρο,κολλητο στο μπουστο...θα
πηγαινε θαυμα σκεφτηκε.

Κι υστερα αυτο το χρωματιστο με τα ψαρακια.
Ηταν οτι επρεπε για το μωβ παντελονι της
και το μαυρο μπλουζακι της.

-Α! κι αυτο ειπε...
ενιωσε να της ξαναρχεται το κεφι.
Παντα τα φολκλορ κοσμηματα της εφτιαχναν το μεσα της.
Η καταγωγη της εφταιγε.Το ξερε αυτο καλα.....

Αποφασισε να παρει κι ενα ακομα.Τεσσερα ηταν
αρκετα.Διαλεξε ενα με τα χρωματα που λατρευε.
Τυρκουαζ,μαυρο,μελανι με ασημενιες
χαντρες

-Αφησε το αυτο, ειπε στον εαυτο της.
Αυτα τα κοσμηματα ηταν γι αλλες
στιγμες.
Επρεπε να χει καλη ισορροπια στην ψυχη
για να φορεσει κατι τετοιο.

Ουτε κι αυτο .
Αυτο θα το φορουσε οταν θα ανοιγε ξανα
την πορτα της στον ουρανο.

Κι αυτο παραηταν αισιοδοξο ισως και λιγο εξαλλο
στη φαση που περνουσε .


Το κιτρινο της θυμιζε παντα τη μανα της.
Δεν ηθελε να τη θυμαται.
Εσφυζε απο ζωη και αισιοδοξια παντα...

Και μετα ειδε το τελευταιο κατω κατω
στο συρταρι.Τα ματια της γεμισαν δακρυα.
Μαζι του στο βαθος του συρταριου ηταν
ο σελιδοδειχτης που της χαρισε ,το διαστημομετρο του
και κατι αλλα δικα του ξεχασμενα.....
Πεταξε τα πραγματα στο πατωμα.....
Η καρδια της εσπασε σε χιλια κομματια.
Γονατισε πανω στα μαρμαρα κι εμεινε εκει.
Μονη μεσα στο κλαμα της.......




















Επαφές

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

Δημοφιλείς αναρτήσεις