Κι αν δεν τολμήσεις δεν θα το μάθεις ποτέ. Μόνο που πρέπει να πας πρόσω ολοταχώς για το φως. Χωρίς πρέπει και προσδοκίες. Απλά να πας, να προχωρήσεις χωρίς το μονό σεντόνι που σε κάνει αόρατο, χωρίς το προσωπείο της παντοδυναμίας και του νικητή.

Ο έρωτας δεν έχει νικητές. Έχει μόνο χαμένους…

Κρυμμένους θησαυρούς μέσα στα μπαούλα της ψυχής των ανθρώπων… 
Ο έρωτας σε πάει στους πόλους εκεί που είναι τα μεταίχμια της ζωής …

Του Κυριάκου Σπανόλιου

https://www.thessalonikiartsandculture.gr/blog/apopseis/o-erotas-den-sou-dinei-rantevou/