Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

O παράδρομος

Kάποτε βρέθηκα  στην αγορά του  Αλ Χαλίλι.
Στην  βιτρίνα μιας αντικερί είδα δυό βραχιόλια εκπληκτικά σε απαγορευτική όμως τιμή για τα δεδομένα μου.
Ο συνοδός μου ,έμπειρος αγοραστής,με καθησύχασε.
Μπήκαμε μέσα.
Ο έμπορος είχε μάτι αετού κρυμμένο σε λιπόσαρκες σακούλες,λυμένο σώμα και χαμόγελο που θύμιζε ξεδοντιασμένο μαμούθ.
Αρχισαν αμέσως τις  συναλλαγές και με έκπληξη άκουσα ότι ενδιαφερόμασταν για Λαλίκ ανθοδοχεία, όπως επίσης ότι ήμουν η τρίτη νόμιμη  σύζυγος που είχα την τύχη να ταξιδεύω ενώ οι άλλες περίμεναν υπομονετικά τον αφέντη.
Μέσα στο κεφάλι μου οι συνειρμοί χόρευαν ταγκό κι είχαν κάτι από Μπομπ Ντίλαν, χαρέμια,νερά και δίψα …τσάι ,μέντες και μπαχαρικά
-τσάι θα πάρετε? ρώτησε ο έμπορος
-ναι ναι είπα  …νόμιζα ότι το είπα; δεν ξέρω…
Μας οδήγησε σ  ένα στενό διάδρομο στο βάθος του καταστήματος , άνοιξε μια πόρτα ,ύστερα δεύτερη και  βρεθήκαμε σ ένα σαλόνι κόκκινο ,κατακόκκινο σαν αίμα που μύριζε κανέλα και λεμόνι ,τσάι και κλεισούρα.Δεν το συμπάθησα αυτό το σαλόνι.Είχε κάτι στυφό εκεί μέσα που μου έστελνε μηνύματα δυσφορίας.
Ηπια το τσάι μου κι ο ουρανίσκος μου κάηκε .
Δεν υπολόγισα  πόσο ζεστό μπορούσε να΄ναι ενώ ο συνοδός μου δεν το άγγιξε παρά μιλούσε μιλούσε συνέχεια συνέχεια …ειχε φτάσει στο γυάλινο φέρετρο του Μεγαλέξανδρου ,στην τροχήλατη άμαξα που τον κουβαλούσε νεκρό,στην σπασμένη μύτη του απ το φιλί του Καίσαρα .
Ο έμπορος άκουγε .
Άκουγε και χαμογελούσε κλείνοντας πότε πότε τα μάτια του μέσα στις σακούλες τους ευχαριστημένος.
-Λαλίκ λοιπόν! είπε .
Με κοίταξε παράξενα ούτε καν με πόθο…κυρίως κοίταζε  τα δάχτυλά μου επίμονα.
Ενοιωθα άβολα.
Γύρισε την πλάτη του  και στάθηκε μπροστά σ ένα παλιό έπιπλο ,το τράβηξε μαλακά και  από μέσα φάνηκε ένα τεράστιο χρηματοκιβώτιο με μια ρόδα .
Αυτό πρόλαβα να δω και μετά άστραψε ο τόπος.
Εβγαλε καμιά δεκαριά κασετίνες με μονόπετρα διαμάντια,σμαράγδια ούτε ξέρω και τι άλλα πολύτιμα πετράδια και τα αράδιασε μπροστά μας .
Επιμένετε στα Λαλίκ ; ρώτησε
Οπωσδήποτε! άκουσα να λέει ο συνοδός μου και με καθησύχασε μ ένα αδιόρατο νεύμα.
ΟΚ , τότε να τα δούμε ….
Οι τιμές τους ήταν  υψηλές .
Η στιχομυθία των δύο ανδρών μυθιστορηματική. 
Σύγκρουση του Βλαδικαφκάς και της Βλαχίας με τις χώρες του Νείλου.
Τρελά παζάρια ,χιούμορ ,διαφωνίες ,αποστολές με ειδικές φορτωτικές στην Ελλάδα και η συμφωνία έκλεισε να μας αφήσει να το σκεφτούμε,αφού κράτησε τα τηλέφωνα του ξενοδοχείου μας.
Βαδίζαμε προς την  έξοδο  όταν ο συνοδός μου έκανε μεταβολή και κοίταξε γύρω .
-Να πάρουμε όμως  κάτι μη φύγουμε απ το μαγαζί  με άδεια χέρια. Ετσι για το καλό και την ευλογία του Αλλάχ.
Ο έμπορος χαμογέλασε μέχρι τα αυτιά ευχαριστημένος.
Είδα με εκπληξη  να ανασύρονται διάφορα μικροπράγματα  μαζί με τα δύο υπέροχα βραχιόλια απ την βιτρίνα και ν ακολουθούν πάλι παζάρια αλλά αυτή τη φορά «το πάνω χέρι» ηταν δικό μας.Ο έμπορος ήλπιζε τόσο στην αγορά του Λαλίκ που κατέβασε τις τιμές σε  επίπεδο που δεν πήγαινε άλλο.Ετσι  τα βραχιόλια εγιναν δικά μου , το Λαλίκ εμεινε στο χρηματοκιβώτιο κι ο Αιγύπτιος έμπορος ετεροχρονισμένα λόγω ζέστης ίσως ,να κατάλαβε πως για να φτάσεις κάτι η και κάποιον γιατί όχι …μπορείς να πας απ ευθείας, αλλά αν δεν σε παίρνει ,  υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι. 
Παράδρομοι. 
Θα σου στοιχίσουν λίγο περισότερο χρόνο ,λίγο περισσότερο κόπο,ωστόσο σίγουρα  φθινότερα. 
Αρκεί να μην ξεφύγεις απ τον στόχο σου στη διαδρομή.



*αναδημοσίευση απο Tα μυστικά της Φαραώνας στο

HOMEFOOD

22 σχόλια:

Tali είπε...

τι να πω..
δεν παυεις να με εκπλήσεις!!!!

τι να πω...
όσο για τους παράδρομους ...
σθα πρέπει να θέλεις πραγματικά κάτι πάρα πολύ για να ψάξεις μονοπάτια και παράδρομους...


τοτε μονο αξιζει τον κοπο..

παντως τον εμπορο ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝΒΛΕΠΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ....
ΥΠΕΡΟΧΗ ΦΑΡΑ ΜΟΥ!

faraona είπε...

Tάλι μου?
Εγώ σε εκπλήσσω?
Εγώ?
Η μήτηρ σου?


Άτιμο παιδί!!!!

Αλεξάνδρα είπε...

Καταπληκτική ιστορία που με ευκολία με έβαλε μέσα της. Μέχρι το άρωμα του τσαγιού μαζί με την κανέλα και το λεμόνι σαν να γαργάλησαν την μύτη μου...

Πάντα υπάρχουν οι παράδρομοι, ο πατέρας μου με κεντρικές αρτηρίες φραγμένες έζησε 4 χρόνια χάρη στις παράπλευρες που κατασκεύασε μόνο του το σώμα...

Καλή εβδομάδα!

faraona είπε...

Αλεξάνδρα ναι τόχω ακούσει κι εγώ αυτό με τις αρτηρίες που δημιουργούν μόνες τους by pass.
Μου δίνει ιδιαίτερη χαρά οτι "το μύρισες" το κείμενο.Κι εγω τώρα που σου γράφω ξαναέχω πάλι στη μύτη μου όλες εκείνες τις μυρωδιές.
Φιλώ σε
Καλή βδομάδα!

ποιώ - ελένη είπε...

Έχεις μια καταπληκτική ευχέρεια στον λόγο Φαραόνα μου χειροτεχνείς καλή μου παίρνεις τη λέξη πόντο πόντο και δημιουργείς Αριστουργήματα!
Μου αρέσει πολύ το ύφος των γραπτών σου έχει μια αμεσότητα που παρασέρνει τον αναγνώστη τον μεθά τον βγάζει σε μια εικονοτυπία θαυμάσια ζει και αναπνέει μέσα από το κείμενο είναι συμμέτοχος και συμπαίχτης με τον συγγραφέα
Μπράβο σου!!!!
και πάλι μπράβο σου!!!!
γράφε καλή μου...γράφε το έχουμε
ανάγκη


φιλιά από την βροχερή Αθήνα
(σήμερα θα δημοσιεύσω κάτι)

Άιναφετς είπε...

Σε ψάχνω και όλο σε χάνω σε μαγευτικά παζάρια...με υπέροχες μυρωδιές...λίγο θολά αλλά όμορφα!
Αχ! γιαχαμπίμπι...

faraona είπε...

Ελένη μου ευχαριστώ για τα καλά λόγια καλή μου.

faraona είπε...

Άιναφετς
καλησπέρα.
Η λαϊκές μαζώξεις τόχουν αυτό.Μπορεί και να χαθεί κανείς μέσα τους.
Καλό βράδυ.

Teteel είπε...

Ξέρεις να διηγήσαι, αυτό είναι σίγουρο.
Κι εγώ βρέθηκα στο κόκκινο σαλόνι... και πολύ το ευχαριστήθηκα που απέκτησες αυτό που ήθελες και όλη τη διαδικασία του παζαριού.
Και έχεις δίκιο...
το λέει και η παροιμία:
Το καλό το παληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι,
το λέει και το τραγούδι:
Ποτέ από τη λεωφόρο, πάντοτε απ'την ατραπό...
Καλό βράδυ.

faraona είπε...

Teteel
απο παντού καλά είναι ...κι απ την ατραπό κι απ τη λεωφόρο...αρκεί νάσαι αποφασισμένος για το τίμημα.:))

faraona είπε...

Καλό βράδυ Tettel μου.
(πάτησα κατα λάθος χωρίς να σε καληνυχτίσω και ξαναγύρισα)
:) :)

Heliotypon είπε...

Πολύ όμορφη η διήγηση. Την ρούφηξα, μια και έχω βρεθεί, πριν πολλά χρόνια στο Καν Χαλίλ... Χωρίς εμπειρία στα παζάρια βέβαια, που ποτέ δεν απέκτησα, παρά το ότι έγινα "επιχειρηματίας" (του κώλου, μεταξύ μας!). Ζωντανές οι μυρωδιές και με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση...

faraona είπε...

Aidonaki
καλημέρα κι απο δω!!!!
Ευχαριστώ για το πέρασμα.
Μ αρέσει υπερβολικά θα έλεγα το "θυμωμένο σου"
αυτό εκεί.... στα μάτια σου.
;))

faraona είπε...

Heliotypon
μερσώ για τα καλά λογια!
Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε!

Side21 είπε...

Έχεις ποιητική ...
φλέβα το ξέρεις !!!
Το παζάρι στις αραβικές χώρες είναι
κουλτούρα, μια μορφή επικοινωνίας !!!
Αν δεχθείς αναντίρρητα την τιμή που σου
προσφέρουν χάνουν την εκτίμησή τους σε σένα !!!
Μετά από ένα καλό παζάρι (όχι βέβαια
στο επίπεδο που περιγράφεις) γίνεσαι φίλος με το μαγαζάτορα και στο τέλος σε φορτώνει δώρα ...
Προαπαιτούμενο βέβαια να έχεις πίστωση χρόνου !!!
Την καλημέρα μου ...

ruth_less είπε...

Ωφείλονται βεβαίως πολλά και στον έμπειρο, φαίνεται, σε συναλλαγές συνοδό σου, που ήξερε ακριβώς πότε να "στρίψει" στον παράδρομο, να πλάσει την ευκαιρία και να τουμπάρει τον έμπορο!

... εγώ λέω να καθήσω λίγο εδώ να μυρίζομαι τα μεθυστικά αρώματα της ανατολής! Πως γίνεται μια αφήγηση να έχει μυρωδιές; Καλό βράδυ Φαραώνα μου :)

faraona είπε...

Side21
τις λατρεύω τις αγορές της Ανατολής.Ολες ανεξαιρέτως.Και τα θέλω όλα να τ αγοράσω με τα αντίστοιχα παζάρια βέβαια!Φοβερή διαδικασία!
Σ ευχαριστώ φίλε μου για τον καλό σου λόγο!

faraona είπε...

ruth_less
οι μυρωδιές και οι ευωδιές κρύβουν μεγάλα μυστικά.Είναι Ιστορία ολόκληρη!
Πολλά φιλιά καλή μου και...μείνε όσο θές!

nikiplos είπε...

Την είχα "σταμπάρει" την ιστορία... μου άρεσε πάρα πολύ... όπως και αυτό το μοναδικό που έχει η ανατολή στα μαγαζιά της, την προσφορά, τη συζήτηση...

Θυμήθηκα και τα λόγια των εμπόρων προγόνων μου που έλεγαν "μπορεί να πουλήσεις μπιρ παρά κάτι σήμερα και μεθαύριο να σου φέρει τα δεκαπλάσια, από τον άνθρωπο που θα νομίζει πως σε ξεγέλασε".

Αυτά λείπουν αντικειμενικά από τον δυτικό τρόπο αγοραπωλησίας που οι τιμές είναι σταμπαρισμένες, on line και οι πωλητές απρόσωποι, απλά εξυπηρετητές της επιχείρησης...

πολύ όμορφη ιστορία...

φιλιά

Ζέτα είπε...

Γεύτηκα την ανατολή και ζήλεψα τα βραχιόλια σου Φαραόνα... Καλή σου μέρα!

faraona είπε...

nikiplos
καλημέρα!
Τι ωραία που τα λες!
Γοητευτικές αγορές,γοητευτικοί άνθρωποι,μυρωδιές και χρώματα Ανατολής ...όλα τόσο ζεστά,τόσο ανθρώπινα φίλε μου!
Σ ευχαριστώ για το πέρασμα και τα καλά λόγια.

faraona είπε...

Ζέτα μου
καλη μέρα!
Αν πάς ποτέ προς τα κεί...κοίτα να παζαρέψεις καλά !!!
:))

Επαφές

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

Δημοφιλείς αναρτήσεις