Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Βεντάλια


Ανοιγαν οι κάλυκες
Το βαμβάκι έρρεε ,προσδοκούσε αίμα,
ανίδεο για τον πόνο της πληγής.
Πανσέληνος .
Η σκοτεινή υγρή βεντάλια της γεώτρησης
νότιζε τον κάμπο ,
ανυποψίαστη για την ίριδα που ζωγράφιζε στο φεγγαρόφωτο.
Οι ορμόνες μου ανοιξαν και διπλώθηκαν ερμητικά γύρω σου,
ουτε που μου περνούσαν απ το μυαλό
διαφορές του
«θελω» και του «επιθυμω»,
ένα ραγισμένο σώμα ήμουν που σε δεχόταν.

10 σχόλια:

Side21 είπε...

Well come back ...
Και μάλιστα με τόση ...
ευαίσθητη ποιητική διάθεση !!!

kryos είπε...

Καλώς επέστρεψες Αναστασία μου ...

Είχα ξεχάσει πόσο όμορφα γράφεις ...

Έμεινα στον τελευταίο σου στίχο και θυμήθηκα δικές μου ευάλωτες στιγμές ... αναρωτιόμουν αν είναι πιο καλά να δίνεσαι όταν νιώθεις έτσι ή αν είναι καλύτερο να αποσύρεσαι για λίγο ... βάλσαμο πάντα ο "άλλος" αλλά και εξάρτηση , κι αυτό δεν είναι μάλλον καλό όταν το "θέλω" χάνει τη σημασία του .

Καλό βράδυ θα σου ευχηθώ !!!

Φιλιά !!!

faraona είπε...

Ευχαριστώ Side για το καλωσόρισμα...ναι ναι η διάθεση όντως ποιητική....τώρα για το ευαίσθητη μμμ δεν ξέρω.
Και το λέω γιατι το βίωμα για να το κανω ποιημα(αν μπορούμε να το πούμε ετσι)- τουλάχιστον εγω- πρέπει νάχω ξεπεράσει τις φορτίσεις του εννοω τις οποιες συναισθηματικές του εξάρσεις(του βιώματος εννοω).
Σε φώτισα θα μου πεις...χαχαχα!
Πολλές πολλές καλημέρες!

faraona είπε...

Ηλία δεν ξέρω αν έκανα καλώς.Ομως οταν μου το λένε φίλοι σαν εσένα αρχίζω να το πιστεύω και μάλλον στην παρούσα μου κάνει καλό.
Η γνώμη μου ειναι οτι οποιος εκτίθεται εστω και σαν τυφλό γατί σε μια κατάσταση ,ποτέ δεν βγαίνει χαμένος.Μαθαίνει τουλάχιστον, συν τω χρόνω βέβαια,να αποδέχεται την υπαρξη των αλλων με ηρεμία και με μειωμένο τον εγωισμό του.Αποψή μου φυσικά και συμπέρασμα δικό μου.
«Μπουσουλώντας» εξαρτημένοι αρχίζουμε ολοι εξ αλλου ετσι δεν ειναι?

Και μαθαίνουμε...

Κυρίως να παρατηρούμε τον εαυτό μας.
Αυτός ειναι που θα μας μείνει στο τέλος ετσι δεν ειναι Ηλία μου?
Ολα τα άλλα θα ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο.
Μου επιτρέπεις να σου πω οτι σ αποθύμησα βρε «παλιόπαιδο»...?
Αντε κάνε καμμιά «γερή» ανάρτηση να τα λέμε πάλι.
Φιλί πρωινό.

BUTTERFLY είπε...

Καλωσορισες γλυκια μου Φαραωνα! Ελπιζω να επεστρεψες για τα καλα, ωστε να αρχισουμε ξανα εκεινες τις υπεροχες συζητησεις!

faraona είπε...

ΑΑΑααχ εσυ εσυ Πεταλούδα σε διαβάζω μη νομίζεις ....τα βλέπω τα ζεϊμπέκικα που ρίχνεις ,νομίζεις δεν τα βλέπω?
Να προσέχεις τα φτερά σου ακούς?
Ειναι βαρύς χορός για πεταλούδες το ζεϊμπέκικο.
ξΈΡΕΙς ΕΣΥ ΤΙ ΛΈΩ Ε?

Ra Ma είπε...

Οι διαφορές μεταξύ του "θέλω" και "επιθυμώ" δεν είναι τίποτα μεταξύ της σύγκρουσης του "επιθυμώ" και "πρέπει"!
Εκεί να δεις γλέντια!!!

Τακτοποιηθήκατε?
(Για να σου στείλω δώρο ένα ψυγείο!!!)

faraona είπε...

Μαρκονι μου συμφωνώ.Μ αρέσει δε που μιλάς με την σιγουριά ανθρώπου που ξέρει καλά τι λέει.Χαχαχαααα.ΕΕΕΕ! ΕΝΤΆΞΥ!Τι να κάνουμε τώρα μιαν εμπειρία ως ανθρωποι την εχουμε.Ανάμεσα στο «θέλω και το πρεπει» τορίχνουμε σε κανα γλεντάκι σε κανα ανεκδοτάκι ....μάμησέ τα δηλαδή...φτου φτου μακρυα απο μας και τέτοια.
Τακτοποιηθήκαμε παντιοτρόπως και τουτέστιν ,ομου κι αμφότεροι και πάμε γι αλλα.
Δεν τόχουμε και σε τίποτα δηλαδη....
Φιλιά βρε
Αντε και να ξενυχτήσουμε απόψε μπας και βρούμε τον παλιό καλό εαυτό μας.

rain είπε...

Καλώς τη!
Αν σου πω πως στάθηκα στην εικόνα?!
Υπέροχη!
Φιλιά φαραονάκι μου

faraona είπε...

rain
μια εικόνα χίλιες λέξεις.

Επαφές

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

Δημοφιλείς αναρτήσεις