Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

«Δεν θα γίνω άνθρωπος»****


Ο Μάκης ηρθε στη γειτονιά μας την δεκαετία του 60 στο μέσον της σχολικης χρονιάς.
Ηταν ενα αγόρι λεπτό σαν κλαδάκι και πολύ μελαχρινό με πανέμορφα μαύρα μάτια.Η δασκάλα μας η κυρία Φανή τον υποδέχτηκε με ύποπτο βλέμμα κουνώντας τον κότσο της περα δώθε με αποδοκιμασία .
Τον λόγο τον ξέραμε ολοι πολύ καλά. .
Ο Μάκης είχε μείνει δύο χρονιές στην ίδια τάξη και αντί να ειναι στην πέμπτη δημοτικού ηταν στην τρίτη .Η δασκάλα μας σαραντάρα τότε με αρκετή πείρα στην καμπούρα της ,ήξερε πολυ καλά τι την περίμενε.
Τον έβαλε στα τελευταία θρανία ,εμείς ξανασκύψαμε στα αναγνωστικά μας και όλα φάνηκαν να μπαίνουν ξανά στην ρουτίνα.
Φαινομενικά .
Γιατί ο Μάκης απο την πρώτη μέρα που στρώθηκε στο τελευταίο θρανίο ,άλλαξε την ατμόσφαιρα της τάξης σε χρόνο μηδέν χωρις να κουνήσει το μικρό του δαχτυλάκι.Η τάξη μύριζε μπαρούτι ,εμείς κάθε λίγο και λιγάκι στρέφαμε τα κεφάλια μας πίσω να δούμε τι κάνει ,κι αυτό που αντικρύζαμε σε κάθε στροφή της κεφαλης μας ήταν ενας Μάκης που άλλωτε τραβούσε τα χείλια του με τα δυό του δάχτυλα προσπαθώντας να μιμηθεί το χαμόγελα των κλόουν κι άλλωτε φούσκωνε τα μάγουλά του και τα χτυπούσε ρυθμικά μέχρι να βγει όλος ο αέρας κάνοντας αστείους θορύβους που μας έκαναν να διαλυόμαστε κυριολεκτικά απο τα γέλια.
Η κυρία Φανη όμως έκανε υπομονή.
Και οι μέρες κυλούσαν σαν ενα μπαλόνι που φούσκωνε σιγά σιγα σαν τα παιδικά μάγουλα του Μακη.
Ωσπου κάποια μέρα κι ενω η καλή μας δασκάλα ήταν στραμένη στον πίνακα και έγραφε περιχυμένη με την απαλή πούδρα της κιμωλίας παντού στα ρούχα της,ο Μάκης έκανε γιούργια στην έδρα κι άρπαξε την βέργα της κυρίας Φανής και την μετέφερε στο θρανίο του.
Ακούστηκαν πάλι πνιχτά γέλια ,η κυρία Φανη γύρισε και αντιλήφθηκε αμέσως τι ειχε συμβει κι απο εκείνη την στιγμή άρχισε να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια όλων μας μια κωμικοτραγική κατάσταση που έμεινε χαραγμένη στα χρονικά του σχολείου για πάντα.
Ο Μάκης αρνήθηκε να ξαναφήσει την βέργα εκει που την βρήκε, παρ ολη την αρχική καλή της διάθεση, η αμοιρη δασκάλα έχασε την υπομονή της κι ίσως προς στιγμήν και το μυαλό της απο την αγανάκτηση που έβραζε μέσα της εδω και καιρο και στην προσπάθεια της να του την αποσπάσει τραβώντας την απο τα χέρια του, ο Μάκης αγρίεψε ,σήκωσε την βέργα και την κατέβασε με δύναμη στο κεφάλι της .
Είδαμε έντρομοι την δασκάλα μας γεμάτη αίματα ,κάποιοι απο μας τρόμαξαν κι έβαλαν τα κλάματα ,ήρθαν απο τις διπλανές τάξεις οι δάσκαλοι,ο διευθυντης για τις πρωτες βοήθειες και μέσα σ αυτο το αλαλουμ ο Μάκης βρήκε ευκαιρία και δραπέτευσε απο την τάξη.
Που πήγε όμως ουδεις ήξερε.
Το σχολείο ήταν τοιχισμένο με αυλόγυρο κτιστό με ύψος πάνω απο δύο μέτρα και στην κορυφή αυτου του ψηλού τοίχου υπήρχαν σ όλο του το μήκος σπασμένα γυαλιά που τα είχαν βάλει επιτηδες για τυχόν αποδράσεις η και εισβολές .Η αυλόπορτα ηταν κλειδωμένη απο τον επιστάτη και δεν υπήρχε κανένας τρόπος ο μικρός δράστης να είχε δραπετευσει.Οι δάσκαλοι το θεωρησαν δεδομένο οτι καποια στιγμή θα εμφανιστεί και μας ξαναέβαλαν στις τάξεις .Στη δική μας τάξη ήρθε ο διευθυντής για να καλύψει την θέση της τραυματισμένης δασκάλας και θυμάμαι οτι μας είχε βάλει μια εργασία για να μας απασχολήσει κρατώντας μας σιωπηλους,ενω πηγαινοερχόταν μέσα εξω και ρίχνοντας ματιές απ τα παράθυρα της μεγάλης σάλας στην αυλή μήπως και δει τον μικρό ταραξία.
Και ξαφνικά μέσα σε κείνη την ησυχία ακούστηκε πολύ κοντά στο παράθυρο της τάξης μας η φωνή του Μακη.
Στρέψαμε όλοι μαζί τα κεφάλια μας προς το μέρος που ακουγόταν κάτι σαν τραγούδι κι είδαμε τον Μάκη σκαρφαλωμένο στην μεγάλη μουσμουλια να κοιτάει μέσα στην τάξη και να τραγουδαει ενα λαϊκό τραγούδι της εποχής με τον εξης πονεμένο στίχο:
«Μάνα μου με σκοτώσανε /δυο μαχαιριές μου δώσανε».
Δεν μπορω να περιγράψω τι έγινε μέσα στην τάξη.Εμείς κοιτάζαμε αποσβολωμένοι ,ομως ο διευθυντής είχε αναλυθεί σε γέλια με λυγμούς που προσπαθησε να τα κρύψει τρέχοντας εξω απο την τάξη.
Κατέβασαν τον Μάκη μετα κόπων και βασάνων απο την μουσμουλιά μετα απο πολλές ώρες και τον έστειλαν συνοδεία του επιστάτη μας στο σπίτι του.Η μάνα του αφου έμαθε τα καθέκαστα και κατάλαβε οτι την επομένη θα έχανε το μεροκάματο γιατι έπρεπε να τον συνοδέψει στο γραφείο του διευθυντη ,άρχισε να τον κυνηγάει ολούθε στο σπίτι για να του τις βρέξει τσιρίζοντας
«δεν θα γίνεις άνθρωπος! Δεν θα γίνεις άνθρωπος!»
Απορία που μου δημιούργησε αυτή η έκφραση της...!
Αναρωτιόμουν «μα δεν ειναι ανθρωπος;»«κι αν δεν ειναι ανθρωπος τοτε τι ειναι;».
Αυτο το «δεν θα γίνεις άνθρωπος» της μάνας του Μάκη επαναλαμβανόταν σε μόνιμη βάση έκτοτε, όποτε ο Μάκης έκανε σκανδαλιές κι αταξίες.
Ακόμη και ο ίδιος ο μικρός Μάκης μόλις έκανε κάποια αταξία πήγαινε κλαίγοντας εξω απ τα παράθυρα του σπιτιού του και φώναζε, ανάμεσα σε αναφυλλητά
«Μάνααααα!Δεν θα γίνω άνθρωπος ,δεν θα γινω άνθρωπος ,δεν θα γίνω άνθρωπος!!!!»

Ήταν το σημάδι πως ήταν έτοιμος να φάει ξύλο.


****πρώτη δημοσίευση στην στήλη μου του
Homefood τον Νοέμβριο του 2008.
*στην φωτογραφία ένα κομμάτι θέας απ το παράθυρό μου.

115 σχόλια:

ILive2LoveMe είπε...

Γνωστή φράση από τα παλιότερα κυρίως χρόνια. Θυμάμαι τις μεγαλύτερες γυναίκες να το λένε κυρίως. Τώρα πια έχει εκλείψει, ευτυχώς να πω? Κάτι από αγανάκτηση έκρυβε πάντοτε που ίσως να μην ήταν και η σωστότερη έκφραση για την ψυχή ενός παιδιού και το παιδικό μυαλό του. Πολλοί Μάκηδες υπήρχαν πολλοί. Κι ακόμη υπάρχουν, μόνο η φράση ίσως να άλλαξε ,κάποιοι τη διατηρούν ακόμη. Δεν νομίζω πως θα τη χρησιμοποιήσω ποτέ για τα παιδιά μου. Δεν το έκανα μέχρι τώρα τουλάχιστον, ίσως γιατί δεν το άκουσα?
Γίνονται και οι Μάκηδες άνθρωποι πολλές φορές , κι ίσως αυτό είναι το αισιόδοξο τελικά.

anepidoti είπε...

ΤΟ σλόγκαν!
πότε θα γίνεις, δεν θα γίνεις, να είσαι....
νατασούλα, τι γλύκες μεταφέρεις και απ' το παράθυρό σου και στις λέξεις, να γράφεις συχνότερα, ακούς;
απορία! ήταν καμμιά ερωτευμενούλα με το αγρίμι;
και γιατί τόσο βίαιος, ο έρμος;για πες μας, αν ξέρεις.
φιλί!
έκανα ποδαρικό!
γιούπι@

anepidoti είπε...

πάει το ποδαρικό, με πρόλαβαν...
σνιφ....

b|a|s|n\i/a είπε...

αχ. αυτό το πότε θα γίνεις άνθρωπος! καλό βράδυ. ανθρώπινο! ;)

ola kala είπε...

με οσα γινονται γυρω μας αυτες τις μερες δεν ξερεις πια αν ειναι ανθρωποι μερικοι
κι αν σκεφτεις και την πηθικοκαταγωγη μας εύλογη η απορια της δασκαλας!

Αλεξάνδρα είπε...

Απ΄όλη την ιστορία κρατώ την απορία σου.

και προσθέτω την δική μου: άραγε διαφέρει η βέργα της δασκάλας από το γκλόπ του αστυνομικού;

αααα και μια τελευταία: γίνεται να μάθεις κάτι, οτιδήποτε, με το ζόρι; με την βία;

Πάντα θα υπάρχουν ατίθασα παιδιά. Δασκάλες ή δάσκαλοι που θα τα αγκαλιάσουν θα υπάρξουν;

Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Αχ, μωρέ. Άνθρωποι σωστοί δεν ήταν οι άλλοι για να τον καταλάβουν.

Αυτά τα ρημαδοστερεότυπα από μικρούς μας καταδυναστεύουν.

stalamatia είπε...

Πολύ γέλασα με τον Μάκη,τελικά τι τύχη είχε ο Μάκης?

Δήμητρα είπε...

Καταρχήν μπράβο στη δασκάλα...
Τέτοια παιδιά θέλουν άλλη,διαφορετική προσέογγιση...Κατ δεύτερον νομίζω πως δενπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ακούσει απ τους γονείς τ συγκεκριμένη ατάκα...Έχω υποσχεθεί σε μένα μα μην βγει απ τα χείλη μου στο γιο μου...
Καλησπέρα.Όμορφη θέα...

Μηθυμναίος είπε...

Συνηθισμένες ιστορίες των σχολικών χρόνων, μόνο που τούτος ο δικός σου ο Μάκης έκανε μια παραπάνω κίνηση: να χτυπήσει τη δασκάλα του! Φαίνεται πως παραήταν...
Έχω παραδείγματα πως αυτά τα ατίθασα παιδιά όταν μεγαλώσουν αλλάζουν, γίνονται καλά παιδιά. Γίνονται "άνθρωποι"!!!
Μένω κι εγώ με την απορία της Σταλαματιάς: Αλήθεια τι απέγινε;

Να 'σαι καλά, Φαραώνα μου!!!

Phivos Nicolaides είπε...

Αχ αυτός ο Μάκης...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εγώ αναρωτιέμαι τί να έχι γίνει με αυτό το παιδί έγινε ποτέ "άνθρωπος" κατά της μάνας του τη θέληση;

Γνωρίζω ανθρώπους που μέχρι ν πεθάνουν μένουν "παιδιά".

Νοσταλγικές εποχές περιγράφεις σήμερα.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Sophia Kollia είπε...

Πολύ ζωντανή η ιστορία σου. Είχα τέτοιους συμμαθητές και μια χαρά τα πήγαν όλοι. Δεν αντέχουν όλα τα παιδιά την τάξη, ειδικά όπως ήταν τότε..
καληνύχτα

mahler76 είπε...

και τι να εννοούσαν άραγε με το "πότε θα γίνεις άνθρωπος"? Το Homme food είναι συλλογικό μπλόγκ? πάω να ρίξω μια ματιά κι εκεί.

Aspa είπε...

Απίστευτη διήγηση. Σαν να ‘μουν μέσα στην τάξη… Να μας γράφεις συχνά τέτοια, ενθουσιάστηκα.
Αλήθεια, τι απέγινε ο Μάκης;

faraona είπε...

Tζενη μου το θέμα ηταν οτι ο Μάκης μετα απο την συμπεριφορά της μαμας του το αποφάσισε κι ο ιδιος οτι δεν θα γίνει ανθρωπος!
Αυτο ηταν το κακο ...λεω εγω τωρα...

faraona είπε...

anepidoti μου
ήταν λοιπον πολλες ερωτευμένες με τον ζωηρούλη .Αυτο το θυμάμαι πολυ καλα!Χαχαχα!
Απ οτι θυμαμαι υπήρχε καποιο προβλημα αναμεσα στον πατερα και την μητερα του μικρου...που ειχε σχεση με την βια.
πολλα φιλια κοριτσαρα

faraona είπε...

b|a|s|n\i/a μου
και ανθρωπινο και σκληρο με τον τρόπο που προσπαθούσαν να του το επιβάλουν!
καλο βραδακι

faraona είπε...

ολα καλα μου
η δασκάλα ειχε δεινοπαθήση η ερμη με τον μικρο ταραξία αλλά ηταν γλυκυτατη.
Καλο ξημέρωμα!

faraona είπε...

Αλεξάνδρα μου νομίζω οτι υπάρχουν τέτοιοι δάσκαλοι και δασκάλες!
Μπορει να μην ειναι όλοι αλλα υπάρχουν.
Πιστεύω οτι η μητέρα του έφταιγε περισσοτερο απο όλους για την συμπεριφορά του Μακη.Τουλάχιστον εκείνη δεν θα πρεπε να λέει μια τέτοια κουβέντα σ ενα τόσο μικρό παιδάκι.

πολλα φιλια καλη μου

faraona είπε...

Ρενάτα μου εσυ ξερεις καλύτερα γιατι εχεις φάει την ζωή σου με τ παιδιά.
Εχεις απόλυτο δίκιο.

faraona είπε...

Σταλαματια μου ο Μακης έγινε ενας πολυ καλος οικογενειάρχης αυτοδημιούργιτος.Εχει φουρνάρικο δικό του αυτη τη στιγμη στην Δελφων στη Σαλονικη και πρόσφατα που πήγα να ψωνίσω θυμηθήκαμε την ιστορια και δείχνοντας με καμάρι τα δυό του αγόρια που σπουδάζουν μου ειπε χαρακτηριστικα:
Ειδες που έγινα άνθρωπος!!!
πολλα φιλια

faraona είπε...

Δήμητρα ειναι αλήθεια οτι παλια την χρησιμοποιουσαν πολυ αυτη την εκφραση...τωρα ομως οι γονεις αλλα και οι δάσκαλοι προσέχουν νομίζω περισσότερο.
Η κανω λάθος?

faraona είπε...

Στράτο μου
απάντησα στην Σταλαματια για τον Μάκη.
Σε φιλω καλε μου φίλε.

faraona είπε...

Φοίβε μου κάπως έτσι σκεφτόταν μάλλον κι η μαμά του νομίζω ...χαχαχα!!!
Εννοω με ενα ΑΧ!

faraona είπε...

Γλαρένια μου
μπααα οχι σήμερα ..εδω και καιρο ειναι γραμμένο .Απο τον Νοέμβρη ...το γράφω και κάτω κατω.
Οσο για τον Μακη ...κοιτα στην απαντηση μου στην Σταλαματιά.

faraona είπε...

Σοφία μου ετσι ειναι οπως το λες.
Δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι.Αλλοι μπορουν κι αλλοι οχι την ταξη και την πειθαρχία.
φιλια.

faraona είπε...

Μαχλεράκι μου εννοουσαν αν θα μπορέσει καποιος να ενταχθει στο κοινωνικο σύνολο μ αυτη την εκφραση.


Ναι το Homefood ειναι συλλογικη ιστοσελίδα.
Μπες να δεις εχει πολλα ενδιαφέροντα αρθρα!

faraona είπε...

Ασπα μου σ ευχαριστω πολυ!
Νομιζω οτι η ιστορια ειναι τόσο πιπεράτη που δρά καταλυτικά επι του κειμένου.
Νασαι καλα για τα καλα σου λόγια!

Coco είπε...

πρώτον πέθανα στα γέλια
δεύτερον: ωχ (εκ βαθέων)

faraona είπε...

Coco μου καλημερα!
Το «Ωχ» ειναι πολυ προσωπικο???
Χαχαχαααα!!!!

venceremos είπε...

Καλημερααα. τι υπεροχη οικια εκφραση!!
ποτε μωρε θα γινετε ανθρωποι...
μας το ελεγε πολυ συχνα ο πατερας μας
και δεν ειμαστε σαν τον Μακη..
φιλια καρυστινα

Μηθυμναίος είπε...

Είδες που σου έγραφα ότι αυτά τα ατίθασα παιδιά, τελικά γίνονται "άνθρωποι";
Νομίζω πως στο τέλος βαριούντε να είναι σκανταλιάρηδες και το γυρίζουν στο καλός!!! Έστω...

witchofdaffodils είπε...

"Δεν θα γίνω άνθρωπος".. φωνή αγωνίας με παραλήπτη τη μητέρα που αν τη μεταφράσουμε θα βγει "μ'αγαπάς?".
Προσπάθεια προσέλκυσης της προσοχής, του "νοιάζομαι" έστω και με αρνητικό τρόπο.

Πίκρα που κρύβουν οι ψυχές..

Adamantia είπε...

Kαλημερα! Μαθατε τελικα ποτε αν εγινε ανθρωπος ο Μακης και τι απεγινε?

panagiota είπε...

"Είδες που έγινα άνθρωπος!"
αυτό σου είπε μετά τόσα χρόνια...
Αυτός ήταν ο καημός του, μήπως και δεν γίνει άνθρωπος.
Ανθρωπος γεννήθηκε,αλλά μπερδεύτηκε ο άμοιρος μέσα στην ...απανθρωπιά.

Πολύ συγκινητικό συμπατριώτισσα μου
Φιλιά πολλά

eirini είπε...

Και για τον Αριστοτέλη Ωνάση τα ίδια λέγανε τότε... ο δάσκαλός του απορούσε τί θα έκαμνε στην ζωή του αυτό το παιδί με την συμπεριφορά που είχε, πού θα κατέληγε... ξύλο απελέκητο... (Κατραμόπουλος - "Η Σμύρνη των Σμυρναίων").

Αυτό μου θύμησε Φαραόνα η ανάρτησή σου! Βέβαια τότε ήταν πολύ συνηθισμένη αυτή η συμπεριφορά (και ιδίως αυτή η φράση) στα παιδιά! Ελπίζω να μην συμβαίνει στις μέρες μας...

Καλησπέρα Φαραόνα! Φιλάκια!

Talisker είπε...

Nαι μαλιστα!

"Δεν θα γινεις ανθρωπος?"

Που σημαινει
πως οτι εχω κανει για σενα παει στραφι, πως εισαι ανικανος με προδιαγεγραμμενη μηδαμινη πορεια

και μου εισαι τοσο βολικος
σαν αποτυχια

οσο κι αν εγω μεσα μου ξερω

ΠΩΣ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΓΙ ΑΥΤΟ!

Το προβλημα δεν ειναι η δασκαλα
ουτε η δασκαλα μπορει να καλυψει
το χαος και το κενοπου υπαρχει στο σπιτι
απο ακυρωτικες κριτικες
και ασχημες συμπεριφορες

η δασκαλα (μια κακη δασκαλα)
μπορει απλα να χειροτερεψει ενα ηδη υπαρχον προβλημα η


μια καλη ναι θα εχει υπομονη

Στην περιπτωση που περιγραφεις Φαρα μου η συγκεκριμενη
εισεπραξε αντανακλαστικα
την αρνηση - παρα την καλοσυνη της -
που εισεπραττε το παιδακι στο σπιτι του

...
οσο διαβαζα και πριν το πεις ημουν σχεδον βεβαια πως ειχε προβληματα ενδοοικογενειακης βιας

αλλα ξερεις κατι?
αυτα τα παιδια

αν πεσουν σε καλους δασκαλους (με αποδοχη )
και εχουν και λιγη τυχη
γινονται πολυ καλα παιδια..
ως μεγαλοι ανθρωποι..

φιλια πολλα

faraona είπε...

Venceremos μου
ναι ναι πολλοι ηταν οι γονεις που συνήθιζαν να χρησιμοποιουν αυτη την εκφραση.
πολλα φιλια

faraona είπε...

Μηθυμναιε μου τωρα να σου πω....δεν ξερω αν βαριουνται η τι ακριβως τους συμβαινει ... ειναι ανθρωποι απο τότε πιστευω ...απλα οι συνθήκες τους κάνουν προβληματικους.
πολλα φιλια

faraona είπε...

Παναγιώτα μου αυτο ...βρέθηκε μπλεγμένο το καημένο μεσα στις καταστασεις των γονιων του και ψιλοστραβωσε για ενα διάστημα...ενα μικρο παιδακι ηταν ...τι μπορουσε να κάνει?
ποιλλα φιλια κούκλα μου!

faraona είπε...

Ειρήνη μου Ωνάσης βέβαια δεν έγινε μετα ο Μάκης της ιστορίας μας ...αλλα άνθρωπος έγινε!!!

faraona είπε...

Μοργκάνα μου ναι μωρε το κακόμοιρο το παιδάκι...ήταν θύμα των κατασάσεων οπως όλα τα παιδιά σ αυτες τις περιπτώσεις.

καλο βραδάκι

faraona είπε...

Αδαμαντία μου
αν θέλεις διάβασε την απάντηση μου στο σχόλιο της Σταλαματιάς.
Φυσικά και μάθαμε!!!
Σε φιλω.

faraona είπε...

Τάλισκερ μου
ναι η κατάσταση στο σπίτι πάντα επιδεινώνεται όταν στο σχολείο δεν δεν εχει ενημερωθει κι ο δάσκαλος ωστε να ξέρει πως να συμπεριφερθει.
Και νομίζω οτι ενας καλος δάσκαλος βοηθά σε μια τέτοια κατασταση οντας ενήμερος ...
Πραγματικα ο Μάκης έτυχε μεγάλης αποδοχης κι αγάπης αυτης της δασκάλας μας πράγμα πυ πιστευω οτι τον βοήθησε πολυ τελικά για να γίνει άνθρωπος.

μάκια σου!

Δημιουργία είπε...

Το "δεν θα γινεις ανθρωπος ποτε" ηταν συνηθως αγαπημενη εκφραση των πιο παλιων.Αλλα τι μου θυμισες! Οταν πηγαινα δημοτικο, μια δασκαλα της τριτης ταξης κυνηγουσε εναν μαθητη γυρω - γυρω στην αυλη με τη βεργα για να τον...συνετίσει!

Φωτεινή S είπε...

Διαβάζοντας την ιστορία σου (πολύ καλή) είχα κι εγώ την απορία μου για το τι απόγινε ο Μάκης, αλλά μου λύθηκε από την απάντησή σου στους "προλαλήσαντες"!
Γεια χαρά

Dorothy είπε...

Ο Μάκης μου θύμισε έναν άλλο "Μάκη", συμμαθητή μου στο δημοτικό, ο οποίος στα μισά του μαθήματος έβγαινε έξω από το παράθυρο. Ετσι απλά, σκαρφάλωνε και έβγαινε! Τον ξαναέφερνε μέσα -από την πόρτα- η δασκάλα (η οποία ήταν μακράν η καλύτερη δασκάλα που είχα ποτέ) και μετά από λίγο αυτός ξανασκαρφάλωνε κι έβγαινε από το παράθυρο. Να'σαι καλά Faraona, φιλάκια πολλά!

✿ margarita είπε...

fARAONA μου διαβάζοντας την ιστορία του Μακη ήμουν έτοιμη να ρωτήσω:
Tελικά έγινε "ανθρωπος" ο Μάκης?
Πήρα την απάντηση μέσα απο τα σχόλια..φυσικά και ό Μάκης ήταν Ανθρωπος,ενας μικρός σκανταλιάρης ανθρωπάκος! :)
Tην εχω ακούσει κι εγω αυτη την φράση,ευτυχώς δεν την εχω χρησιμοποιήσει..αν και η μαμά του Μάκη πιστεύω ότι πάνω στον θυμο της την έλεγε, που ο μικρός σκανταλιάρης της,την έφερνε σε δύσκολη θέση πολλές φορές!

Σε φιλώ καλή μου

leondokardos είπε...

Το έχω πει, δεν είμαι απο τους αισιόδοξους ανθρώπους.Αραγε έγινε άνθρωπος ο Μάκης;
Αν δεν έγινε, είμαι σίγουρος οτι δεν είναι πλέον ο μόνος ΜΗ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Δυστυχώς,ακόμα και σαν παράδειγμα τι γίνεται στη Γάζα, τι αδιαφορία δείχνουν οι ηγέτες ισχυρών χωρών,θεωρώ οτι γενικά έχουμε χάσει την ΑΝΘΡΩΠΙΑ μας.
Λείπει πλέον η ευασισθησία, η συμπόνια, η κατανόηση,ηθική,οι αξίες.

Coco είπε...

κι όμως με τους Μάκηδες τα πηγαίνω καλύτερα
επικοινωνία στα βραχέα!
γινόμαστε μαλλιά κουβάρια και μέλι γάλα
ένταση και πάθος!
αφού αν κανείς είναι ήσυχος, ανησυχώ πια!
τι άνθρωποι είστε σεις που δεν κάνετε φασαρία! χαχαχα

marianaonice είπε...

Φοβερό!!
Λάθος εποχές, λάθος τρόποι, λάθος άνθρωποι!
Άραγε τα παιδιά αυτά μπόρεσαν ποτέ να νοιώσουν ...άνθρωποι;;

nikiplos είπε...

καλησπέρα...

Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία έφερε το υφάδι σου, οικεία τηρουμένων των αναλογιών σε πολλούς. Όλοι μάλλον θα είχαμε κάποιον "Μάκη". Είδες τελικά που έγινε άνθρωπος?

Σκέφτομαι κάποιες φορές πόσο λάθος έκανα και υποτίμησα στη ζωή μου αυτούς του "Μάκηδες" που έτυχε να συναντήσω. Πόσο τους υποτίμησα καθώς γνώρισα στην πορεία πολύ χειρότερους και πιό αγράμματους (που όμως κατάφερναν να μην "μένουν" στην ίδια τάξη), οι οποίοι σήμερα κατέχουν σπουδαίες θέσεις και διοικούν την Ελλάδα και την εκπροσωπούν στο εξωτερικό. Μην πάει ο νους σου καλή μου σε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα, ίδιον της χώρας μας είναι.

Σκέφτομαι λοιπόν πως σήμερα όλοι αυτοί οι υπερκινητικοί "Μάκηδες" των σχολικών μας χρόνων ήταν πολύ πιο αυθεντικοί. Και είδες? Είχαν και την αγωνία "θα γίνω άνθρωπος?"
Δεν διεκδίκησαν και τίποτε σπουδαίο... να γίνουν άνθρωποι... και πολλοί το κατάφεραν γιατί ήταν άνθρωποι εξ αρχής...

faraona είπε...

Αικατερίνη μου καλημερα!
Ηταν η νοοτροπια εκείνης της εποχης να κυνηγουν τα παιδια για να τους τις βρέξουν.Δάσκαλων και γονέων.
φιλια πολλα

faraona είπε...

Φωτεινη μου
φυσιολογικο το ενδιαφέρον σου για τον Μάκη.Ηταν άτακτος αλλα συμπαθής
απο τότε!

faraona είπε...

Ντόροθυ μου
τα παιδάκια σκαρφίζονται χιλιαδες πράγματα για να τραβήξουν την προσοχη!Εδω το κάνουν οι μεγάλοι...

faraona είπε...

endelweiss μου
σίγουρα η μανα του ειχε τους λόγους της η κακομοίρα...μεροκαματιάρα γυναίκα ήταν που ο άντρας της ξημεροβραδιαζόταν στα καφενεία ...τι να έκαμνε?!

faraona είπε...

Λεοντόκαρδε μου
λείπουν ολα οσα λες ....ζούμε καιρούς ζοφερούς αλλα πιστεύω οτι κάτι θα γίνει...δεν μποορει να πάει ετσι ...

faraona είπε...

Coco μου
εγω να δεις!!!
Μια ζωή ...οχι τωρα μόνον...χαχαχα!!!
φιλια και καλημέρες
στην αγαπητη μου δικυκλίστρια!!!

faraona είπε...

Μαριανούλα μου αν πήγαινες λίγο πιο πάνω στα σχόλια θα έβλεπες οτι ο Μάκης οχι απλα έγινε ανθρωπος αλλα μεγάλωσε και σπούδαζει δυό ακόμη ανθρωπάκια!

faraona είπε...

nikiplos μου
παρα πολυ μου άρεσε το σχόλιο σου...και μενα μου συνέβη αυτο που λες ...τους υποτίμησα κάποτε νομίζοντας οτι πέρα απο το να είμαστε άνθρωποι υπάρχουν κι άλλα.
Τίποτε δεν υπάρχει.
Αρκεί αυτό.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Αυτά είναι τα..ιδιαίτερα παιδιά που ξάχνουν ακόμα να βρουν τη θέση τους δίπλα μας , που τραβούν τη προσοχή μας με το χειρότερο τρόπο για να νοιώσουν οτι είναι σημαντικά. Έχω ..πείρα απο αυτό το θέμα , δίδασκα για 7 χρόνια σε τάξεις με παιδιά που είχαν πλούτο και μηδέν προσοχή απο το σπίτι τους .Αν καθήσω και σου διηγηθώ ιστορίες θα..μείνεις. Ευτυχώς επειδή πάντα είχα το τρόπο μου με τα παιδιά εκτός απο μια περίπτωση όλες κατέληγαν να κερδίζονται απο μένα και να βλέπω το αποτέλεσμα ή να τα συναντώ έξω πια και να μ' αγκαλιάζουν με καλες αναμνήσεις.Η προσωπική μου γνώμη είναι οτι τα παιδιά είναι ..πλαστελίνη που τα δίνεις το σχήμα που θέλεις, απλώς πολλοί γονείς και δάσκαλοι βαριούνται στα δύσκολα και ...πετούν τη πλαστελίνη.Καλή σου μέρα!

faraona είπε...

Aχτίδα μου
ετσι ειναι.Τα παιδια απο μας περιμένουν τα φωτα για να βαδίσουν στην ζωη τους.Αλλιως γίνονται ανασφαλη και αναζητουν τρόπους αυτοπροβολης απο την παιδικη ηλικία που πολλες φορες ειναι και αγριοι.
πολλα φιλια

Natalia είπε...

φοβερη ιστορία και πολύ απολαυστικά γραμμένη...

καλησπέρα faraona
φιλιά

faraona είπε...

Ναταλία μου χαιρομαι πολυ που σου αρεσε!
καλο Σαββατοκυριακο.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με την Αλεξάνδρα. Ο τρόπος μας να διδάξουμε είναι το σημαντικότερο. Και για άλλη μια φορά, βλέπουμε οτι η παιδική ψυχούλα κρατά θεμέλια για το αύριο. Ας προσέχουμε να γίνουμε λίγο καλύτεροι από οτι μας δίδαξαν.

Eleni Dafnidi είπε...

Πολύ ζωντανή ιστορία. Σαν να έβλεπα τις εικόνες μπροστά μου! Όλοι κάναμε σκαντελιές μικροί, απλά πάντα υπήρχε κάποιος που "έκλεβε την παράσταση".Ελπίζω μόνο να με λυπηθει ο Θεός και όταν έρθει εκείνη η ώρα που θα κάνω ένα δικό μου να μου στείλει ένα από τα παιδιά της φρόνιμης ομάδας. :)
Καλή σου μέρα!

Νατασα είπε...

Το να είσαι άνθρωπος είναι εύκολο
Το να είσαι ο εαυτό σου είναι το δύσκολο, ακόμα και τώρα

Καλημέρα

faraona είπε...

Φρυντούλα μου
εχω την ελπίδα οτι θα υπαρχουν παντα καλοι γονεις και καλοι εκπαιδευτικοι.
Σε φιλω

faraona είπε...

Eleni Dafnidi μου κι εγω σου το εύχομαι κορίτσι μου ...εξαρτάται ομως κατα πολυ κι απο εσένα ...τα ζωηρούτσικα παιδάκια να σου πω την αήθεια μου ειναι πιο συμπαθη.Χαχαχα!!!
Φιλια!

faraona είπε...

Νατασούλα μου ετσι ακριβως ...αλλα δεν ειναι κι ευκολο να τον βρει κανεις αυτον τον εαυτό.Ε!?
κΑΛΟ σΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Τελικά οι άνθρωποι έστω και στο μέσον της ζωής γίνονται Άνθρωποι; Παραμένουν μισάνθρωποι; Καταλήγουν απάνθρωποι; Και τελικά πόσο οι υπόλοιποι θεωρούνται ξεδιάντροποι;

Να ρωτήσω εγώ η ξεδιάντροπη, τι απέγινε ο Μάκης;
Καλησπέρα καλή μου!

Μαρία Δριμή είπε...

Υπέροχα γραμμένη ιστορία. Χάρηκα που σε βρήκα!

faraona είπε...

Kαναρινί μου ε οχι και ξεδιάντροπη!!!
Μια χαρα κορίτσι εισαι.
Οσο για το τι εγινε ο Μακης?
Το ίδιο ρώτησε κι η Σταλαματιά πιο πάνω ...δες αν θέλεις.
σε φιλω

faraona είπε...

Maria jose
καλως μας ήρθες!!!
Ευχαριστω πολυ για τα καλα λογια.
Καλη Κυριακη

Λυγερή Βασιλείου είπε...

«δεν θα γίνεις άνθρωπος»!
Τέσσερεις μόνο λέξεις συνθέτουν μιαν φράση «κλισέ» που αποτυπώνει την πρόθεση μας να διακρίνουμε τους ανθρώπους από τα ανθρωποειδή.
Ακούγεται σύνηθες και απλό. Αλλά είναι πελώριο, πολυσύνθετο και ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο θέμα..
Ποιες είναι οι προδιαγραφές του «Ανθρώπου» ?
Υπάρχουν πρότυπα ,καλούπια ,όρια διακριτά, «δείκτες» συγκριτικοί που να μην επιδέχονται παραποιήσεις, αντιγραφές, αμφισβητήσεις ?
Ή μήπως όλοι «άνθρωποι» είμαστε ,μοναδικός όμως ο καθένας, υποκείμενα στην φθορά, αλλά και την ανέλιξη ?
Έφυγα από το θέμα ? Την επιείκειά σου. Βλέπεις πάντα με εμπνέεις και με βάζεις να σκεφτώ πάρα πέρα και πίσω από την εικόνα .
Καλή σου Κυριακή.
http://lygeri.pblogs.gr
http://ligery.pblogs.gr

Nobilis είπε...

Πολύ την ευχαριστήθηκα την ιστορία και πιο πολύ που τελικά πρόκοψε ο Μάκης.

Ευχαριστούμε :-)

Ηλιαχτίς είπε...

Πολύ τον συμπαθησα τον Μάκη.
Νομίζω πως όλοι είχαμε έναν Μάκη
στην τάξη μας.
Νομίζω πως όλοι έχουμε έναν Μάκη
μέσα μας.
Όπου κάποιος θα του λέει πως δεν μπορεί να καταφέρει κάτι,
θα τον γονατίζει έτσι απλά γιατί μπορεί.
Πες μου όμως, ο Μάκης έκλεισε τα αυτιά του κι έσφιξε τη γροθιά του.
Έγινε άνθρωπος, έτσι δεν είναι;
Ίσως κάποιος Μάκης κάπου να μη τα κατάφερε αλλά όχι γιατί δεν μπορούσε, μα γιατί πίστεψε περισσότερο τα λόγια κάποιου που του είπε πως δε θα τα καταφέρει
και δεν πίστεψε σε κείνον, στον Μάκη.

Σε φιλώ με ΟΛΗ μου την αγάπη!

faraona είπε...

Λυγερη μου καλημερα!
Νομιζω οτι είμαστε το δεύτερο!
Αλλα με το δικαίωμα της ανέλιξης εχουμε μπερδευτει αρκετα.
Θα αστειευεσαι κοριτσι μου που ζητας εσυ την επιείκεια μου...εισαι τοσο γεμάτος ανθρωπος που πραγματικα μεγαλώνεις ολοκληρο δενδρο απο ενα σπορακι.
Φιλια πολλα!
Εχεις πάντα την αγάπη μου!

faraona είπε...

hamomilaki μου
εγω σας ευχαριστω για την τιμή!!!
Τα σέβη μου.

faraona είπε...

Ηλιαχτίδα μου ο Μάκης τα καταφερε!Ισως γιατι παρολη την πίεση που τρώμε σαν παιδιά,κάποια στιγμή συνειδητοποιουμε πολλά και τα διορθώνουμε!
Πολλα φιλια κοριτσακι.

Ra Ma είπε...

Τελικά faraona μου σου λύθηκε η απορία τι είναι ο άνθρωπος, ή καθημερινά αμφιβάλεις και περισσότερο?
Μπράβο στον Μάκη που βρήκε το δρόμο του.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

faraona είπε...

Marconaki μου?
Αχ επρεπε ναμουν μια 20ετία νεότερη και θα βλεπες τι θα απαντουσα στην ερωτησούλα σου....αχχχχ!!!



φιλια πολλα

Despoina Chatzipavlidou είπε...

και έπειτα μου λες ότι δεν έχεις άλλους τρεις για να παίξεις ουίστ !
εσύ τα έχεις όλα !
τόσα ωραία παιγχνίδια σε προτρέπει το δ΄σος να κάνεις...
κι ο Μάκης φαντάζομαι δεν θα τις έβρεχε στην δασκάλα αν είχε μεγαλώσει κάπου εκεί... αλλά ούτε και στην τάξη θα ξαναέμπαινε :))

φιλιά ...

faraona είπε...

Χαχαχα!!!Δέσποινα μου πεταω το καπέλο μου για ουίστ!Αλλα δεν υπαρχει κανεις εδω που να ξέρει κι ουτε θελουν εκτος απο μπιριμπα τιποτε αλλο.
Εχεις δίκιο για τον Μακη ...δεν θα ξαναμπαινε στην τάξη ...

φιλια

H.Constantinos είπε...

Πάρα πολύ καλό!
Είδα και το Homefood.

Λοιπόν, δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Το γράψιμο δεν είναι απλώς χειρισμός των λέξεων, είναι περισσότερο ματιά.
Αν η ματιά λέει, μετά λέει και το κείμενο.
Σωστά;

faraona είπε...

Constantine μου σ ευχαριστω πολυ.
Ετσι ειναι που το λες ...
Διεισδυτικη ματιά ,παρατήρηση κατ αρχήν και χειρισμός λέξεων μετα.
Φιλια πολλα!

MenieK είπε...

Τώρα που το σκέφτομαι... ποιος έγινε ποτέ άνθρωπος?

Dimitra Andritsiou είπε...

Φοβερή ιστορία! Ο Μάκης μορφή! Μου άρεσε η αντίδραση του διευθυντή!

Ήμουν σίγουρη ότι θα είχε καλή κατάληξη ο Μάκης. Δεν έκανε και τίποτα φοβερό. Μικρό παιδί σε δύσκολες συνθήκες. Πως να αντιδράσει, να ξεσπάσει;

Να γράψεις κι άλλα τέτοια!
Φιλιά

Μαύρος Γάτος είπε...

Μπλιάχχχ... άνθρωπος....

Κατ' αρχήν τους έχουν πέσει όλες οι τρίχες (από τα πολλά πλυσίματα;)

δεύτ αρχήν δεν ξέρουννα νιαουρίζουν (μερικοί όμως ξέρουν να γαβγίζουν)

τρίτον δεν έχουν ουρά (κι όμως, την βάζουνπαντού, και ειδικά εκείπου δεν πρέπει)

τέταρτον δεν ξέρουν να χουρχουρίζουν για τα μικρά υπέροχα πράγματα της ζωής, όπως ο ήλιος, η ζέστη, ένα χάδι, ένα πιάτο φαί, λίγο γάλα (πολλοί δεν ξέρουν καν να χουρχουρίζουν γενικώς)

πέμπτον δεν έχουνε μουστάκια (κι όμως τα τρώνε για ψύλλου πήδημα

καιτα λοιπά, και τα λοιπά...

βόηθα γαατοθεέ μου να μη γίνω ποτέ άνθρωπος!

Φαραώνα μου υπέροχη, χίλιες ευχές, με χίλια νιάου!
Σ;-))))))

faraona είπε...

MeniekK
καλως ορισες απο δω!
Κοιτα τωρα με το καλημερα σας και με προβληματίζεις...μπορει ανθρωπος να μην γινεται ποτε κανεις αλλα υπάρχουν καποιοι απο μας που το προσπαθουν ,«την παλεύουν» κοινως,σ ολη τους την ζωη...νομιζω οτι αξίζει τον κόπο.
Ε?

faraona είπε...

ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ μου καλημερα!
Ω !!!Ευχαριστω πολυ για την προτροπή...το υπόσχομαι αφου σας αρεσε τόσο!

τα φιλια μου!

faraona είπε...

ΩΩΩΩ!!!
Καλως μου το! ....ψαράκι θα πάρετε?
Να σας τρατάρω λίγο γαλατάκι η μήπως προτιμάτε κάτι πιο ζωντανό?
Ε μα καντε κι εσεις μια βολτίτσα απο εδω...Πασχα ερχεται...εχουμε σπουργιτάκους ,ποντικάκους,
σαυρούλες,ακριδούλες...κι άλλα πολλά.
Για το μπλιααααχ συμφωνω απολύτως ....θα προσέθετα κι ενα ΜΠΛΙΟΥΧ δικό μου απο δίπλα!
Μα γι αυτο εχω 16 γάτες ...αν μου άρεζαν οι ανθρωποι περισσότερο θάχα 16 ανθρώπους στην αυλή μου.

Μαύρε μου γατούλη, σας γλυκοασπάζομαι σταυροειδως και μετα τρούλου.(χεχεχε!ειδες τι μαθαίνει κανεις αμα παντρευτει Βυζαντινό?)
με χίλια χαϊδέματα στο όμορφο μαύρο τρίχωμα σας!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Φαραόνα μου,

όταν επαναλαμβάνεις σε ένα παιδί καθημερινά μια φράση και του φορτώνεις μια ιδιότητα δε μπορεί παρά στο τέλος να το πιστέψει αν δε βρεθεί κάποιος στο δρόμο του για να του το αναιρέσει.
Υπαρχουν κάποια παιδιά που μαθαίνουν εν κινήσει και τέτοιο παιδί ήταν ο Μάκης. Αν η δασκάλα μπορούσε να το δει, αν δεν ήταν η ίδια αποξηραμένη και εγκλωβισμένη στα κιτρινισμένα της χαρτιά που δεν είχε προφανώς ανανεώσει, τότε ίσως ο Μάκης να μπορούσε να ανασάνει λίγο καθαρό αέρα, ίσως να πίστευε ότι θα μπορούσε να γίνει άνθρωπος.
Μη νομίζεις ότι δεν υπάρχουν πολλοί "Μάκηδες" σήμερα... Δεκαετίες μετά....
Θλίβομαι για την τύχη του κάθε Μάκη. Πραγματικά.
Την καλημέρα μου!

Artanis είπε...

Όλες οι μάνες ίδιες..
Καλησπέρα Φαραώνα...

faraona είπε...

κοκκινομπρελίνο μου ετσι που τα λες ειναι...ευτυχως αυτος ο Μακης την γλίτωσε...

φιλια πολλα

ποιώ - ελένη είπε...

αναγεννημένη μου
φύτρα ζωής
χαιρετώ

faraona είπε...

Αρτανις μου καλως σε ξαναβρίσκω ...δηλαδη τωρα μου γράφεις απο Νεα Ζιλανδία?
Βρε βρε θα τρελλαθω!!
πολλα φιλια σου στελνω.

L.N.E (Ελένη Γ.) είπε...

Δεν θα γίνω άνθρωπος..

σαν κι εσάς δεν θα γίνω..

ποτέ δεν ήμουν..

μη με φοβάστε..

ότι φοβόσαστε, ότι σας τρομάζει

αδυναμία σας είναι..

μια κρυφή σας επιθυμία να μου μοιάσετε..

Δεν θα γίνω..

είμαι η εξέλιξη των ονείρων σας..

η επανάστασή σας..

είμαι η μόναδική σας χαρά..

η απενοχοποίησή σας..

είμαι αυτός που σταυρώνεται..

αυτός που αγαπάτε..

είμαι αυτός που πιστεύετε

μα πάντα με ξεχνάτε..

La Gigi είπε...

μια χαρά άνθρωπος ήταν ο Μάκης, αλήθεια γιόρταζε χθες?
έχω μεγάλη αδυναμία στα ζωηρά παιδάκια γιατί όλη αυτή η ατίθαση συμπεριφορά είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια να καλύψει μια πολύ ευαίσθητη ψυχούλα!!
Καλή νύχτα Φαραωνάκι μου :)

υγ.: αν και δεν είναι συγκινητική η ιστορία σου, εγώ έχω βουρκώσει..

barel είπε...

faraona με κάποιο τρόπο ένιωσα να κάθομαι στο θρανίο και να κοιτάω το Μάκη και να νιώθω την ντροπή που δεν ένιωθε. Την ίδια στιγμή ένιωθα το Μάκη να κοιτάει τους υπόλοιπους και να θέλει να το σκάσει απο την απόρρυψη που δέχθηκε. Άλλο ένα παιδί με απορρίψεις και καθόλου θετικές ενθαρύνσεις. Πολύ καλή αφήγηση.Πόσους Μάκηδες έχουμε κοιτάξει περίεργα όταν θέλουν να μας καθαρίσουν το τζάμι στα φανάρια, πόσους Μάκηδες έχουμε κοιτάξει περίεργα για το ωτυσιμό τους και το κουρεμά τους. Πόσο μας ενοχλεί η διαφορετικότητα του κάθε Μάκη που έτυχε να μην είναι ένα ήσυχο και καθωσπρέπει παιδί όπως όλα τα άλλα...

faraona είπε...

Ποιω μου αυτο το αναγεννημενη μου χρειαζόταν σήμερα Ελένη μου!
Εχω μια ίωση καραμπινάτη που μ εχει κάνει χάλια εδω και μέρες!

φιλια πολλα!

faraona είπε...

Ελενη μου στην Αψινθο στην προηγούμενη αναρτηση εγραφα κάτι για τον Φρόϋντ.
Ειπε λέει κάποτε οτι παντα σ ότι αρχιζε ν αναλύει ,κάποιος ποιηγτης ειχε προλάβει πρίν απ αυτόν...
Νομίζω οτι αυτο τα λέει όλα.
Σ ευχαριστω καλη μου!

faraona είπε...

μελισσουλα μου ...τωρα αν σου πω οτι συμφωνω απόλυτα μαζί σου ...κι εμενα μ αρεζαν αλλα και συνεχίζουν να μ αρέσουν οι ζωηροι κι ανένταχτοι ανθρωποι ...οπως κι ολες οι ζωηρές κι ανένταχτες καταστάσεις.
Χαχαχα!!!!
Τα έλυσε μονος του τα προβλήματά του ο Μάκης!!!Αυτοδημιούργητος και μαχητής παντα με μια σπιρτάδα στα μάτια...ετσι ειναι ακομη!

faraona είπε...

Barel μου μας ενοχλει η διαφορετικότητα και το ατίθασο της υπόθεσης...καθε υπόθεσης ...ιδιαιτέρως τους ανθρώπους που θέλουν όλα ναναι τακτοποιημένα σε κουτάκια και απολύτως ελεγχόμενα.
Χαχαχα!!!Ο Μακης μια χαρα ειναι...ζωηρός ζωηρός 56 χρονων πια,αλλα με κάτι μάτια παιδικά ακομη...

dromaki είπε...

Στην περιοχή μου δεν υπάρχει άρνηση "δεν θα γίνεις άνθρωπος"υπάρχει ερώτηση "πότε θα γίνεις άνθρωπος?".Εχει διαφορά και έχει καιμια αγωνία:))
Προσωπικά λατρεύω τους Μάκηδες(υπάρχουν άφθονοι ακόμα και τώρα)
Ομορφη η ιστορία σου,από αυτές που μου αρέσουν τρελά.
Καλή σου μέρα Φαραώνα μου.

faraona είπε...

Φιλενάδα μου
ωραια παρατήρηση!!!
Η άρνηση και η ερώτηση ε?
Εχει όντως μεγαλη διαφορα το ενα απο το άλλο!
Να πουμε μαζι λοιπον ενα ΕΥΤΥΧΩΣ τελικα που ακόμη υπάρχουν τέτοιοι Μάκηδες.
Σαν το αλατάκι μου μοιαζουν λίγο ε?

φιλι πρωινο

ellinida είπε...

Φεύγω με ένα μεγάλο χαμόγελο. Οχι όμως πριν σου αφήσω δυό σκαστά φιλιά.
Σμουτς σμουτς

faraona είπε...

Εβινάκι μου χαιρομαι πολυ για το χαμόγελο ...για ολα τα χαμόγελα σου!!!!
κι εγω σε φιλω

Unknown είπε...

αναρωτιέμαι και άνθρωπος να γίνει τι θα καταλάβει...

ας μείνει αερικό καλύτερα...

:)

φιλιά βρόχινα...

faraona είπε...

Νεράϊδα μου το πεπρωμένον φυγειν αδυνατον!

Άστρια είπε...

Ιστορία που πονάει για το παιδί που από τη συμπεριφορά του ξεχωρίζει. Και μακάρι να υπάρχει η γνώση να βρει κατανόηση και αγάπη.
Πολύ χάρηκα για το αίσιο τέλος, όχι της ιστορίας που μας διηγήθηκες, αλλά από όσα είπες στη σταλαματιά.

Σε φιλώ.

Αν θες πέρασε από το blogg μου, κάτι δικό σου ανέφερα.

faraona είπε...

AΣΤΡΙΑ ΜΟΥ σ ευχαριστω πολυ κατ αρχην για τις επισκέψεις σου στο μπλογκ μου και τις ευστροχες παρατηρήσεις σου!
Ο Μακης ηταν ξεχωριστο παιδι τελικα και ειχε πηγαιο χιούμορ.Αυτο ειναι μεγαλο οπλο για την ζωη!
φιλια πολλα

Μαύρος Γάτος είπε...

Ξέχασα να πω πως ο δικός μου Μάκης λεγόταν Πολυχρόνιος Φελεκίδης και είχε μεγαλώσει ο ταλαίπωρος στη Γερμανία, από γονείς εργάτες... Αγαπημένη απόλαυση του πανηλίθιου δασκάλου μου από τον Πύργο (νο οφφένς μπατ... ;0) να τον τραβάει από το τσουλούφι, το κεφάλι μπρος πίσω, και να τον λέει "μπουζουκοκέφαλε". Πού να αρθρώσει λέξη το παιδί...

Φαραώνα μου έλα να δεις τί έγραψα εξ αιτίας σου. ¨Ανθρωπος ή γάτος; Ψευτοδίλημμα...

faraona είπε...

Μαυρε γάτε μου...
ερχομαι ολοταχως και μες το χάραμα!

Επαφές

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

Δημοφιλείς αναρτήσεις