Οποιος προκαλεί την ψυχή των άλλων και την κάνει να ταξιδεύει τσαλακώνοντας την δική του ψυχούλα σε αυτόν ανήκουν όλα τα βασίλεια σε ετούτη τη γή και σε οποιαδήποτε άλλη, όπου, όπως, όποτε.-- του εκδότη μου Βάσου Γιώργα
Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008
Οταν ο λόγος.
Ποσο μαλακός γίνεται ο λόγος οταν τα συναισθήματα ησυχάζουν...
Οταν οι λέξεις για να βγούν κυλούν και δεν τρέχουν.
Οταν οι σκέψεις αποκτουν τον ρυθμο της καρδιας και αποτυπώνονται ανέμελα και χαλαρά στην οθόνη.
Οταν αυτο πούχεις να πεις το γράφεις,οπως οταν θελεις να ζωγραφίσεις .
Οπως οταν θέλεις να πιεις νερο.
Οπως οταν θελεις να ανοίξεις την πόρτα του σπιτιου και να βγείς στην απογευματινη λιακάδα.
Οπως οταν κοιτας μια φωτιά και η ραχοκοκκαλιά λύνεται απ την θαλπωρή. Οπως οταν χώνεσαι ήρεμα σε μια αγκαλια για να κοιμηθεις.
Οταν αυτο που γράφεις δεν σε νοιαζει αν εχει
αποδέκτη,παραλήπτη,αναγνώστη .
Οταν αυτο που γράφεις ειναι απελευθερωμένο απ αυτο
που χρόνια τωρα οι ανθρωποι ονομάζουν «χειρισμό της γλώσσας».
Ποσο λιτα ήμερος γίνεται ο λόγος οταν τον απογυμνώσεις απο σένα .
Οταν απογυμνώσεις εσενα.
Απλά ...οπως το φίδι αφήνει το πουκάμισο του στη γη για να ανανεωσει το δέρμα του.
Οταν δεν εχεις τιποτα να κρύψεις και τιποτα να φανερωσεις γράφοντας,
... πόσο εύκολος γίνεται ο λόγος.
Και πόσο κοντά ειναι αυτο στο να μη γράψεις πια τίποτα και ποτέ.
Δεν φοβάμαι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Επαφές
του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Το σούρουπο έπεσε πάνω στο απέναντι σπίτι... έρημο το καντούνι...ψυχή έξω και το ψιλόβροχο πλένει μαλακά τά γκρίζα πετρόκτιστα... Μέρες τώρα...
-
Σήμερα στο Homefood η συνέχεια του άρθρου της Φαραώνας «τα καραβάνια » -------------------------------------------------------------------...
-
Ευτέρπη και Τζώρτζης ή αλλοιώς παρλεβου φρανσε Η αλάνα Στην οδό Μακεδονίας ,μετέπειτα Δελφών,εκει που αρχίζει σήμερα η οδός Ζαϊμη, υπήρχε ...
-
Το φως και τη φωτια της Την τρελλα και την ευλογια της Την τρυφεροτητα και τα δακρυα της Την καρτερια και τον θυμο της Το μισος και τον ερωτ...
-
Τα μεσημέρια του Σαββάτου η μάνα ετοίμαζε πάντα κάτι πρόχειρο για φαγητό.Ερχόταν η Κυριακή για το πιό βαρύ,ενα ταψί συνήθως με ψητό και π...
-
Ενας χρόνος. Ενας χρόνος κοντά σας. Για ενα χρόνο ηταν Μ οιρασμενες οι χαρές Π λούσιες οι εμπειρίες Λ ατρεμένες οι στιγμές με Ο λόφωτες ...
-
Συναντήσεις. Σε ένα ταξίδι αστραπή Θεσσαλονίκη-Καβάλα-Θάσο. Μέσα στο φέρυ της επιστροφής μου. Συνάντησα μια γυναίκα για όσο διαρκεί το ...
-
Όποιος μιλάει πολύ αδειάζει γρήγορα, Κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει για όποιον θέλει να κρατηθεί στο κέντρο . «Τάο Τέ Τσίνγκ - κεφάλαιο 5ο - π...
-
16 ΣΚΑΛΟΠΆΤΙΑ Ησύχασε, δεν είναι τίποτα. Τα 16 σκαλοπάτια φταίνε και το μπετόν που είναι άφθαρτο. Και οι μυγοπαγίδες του μυαλού σου. Κ...
152 σχόλια:
Κι εγώ τώρα γιατί νιώθω τόσο ήσυχη μετά απ' αυτό;
"Οπως οταν κοιτας μια φωτιά και η ραχοκοκκαλιά λύνεται απ την θαλπωρή. Οπως οταν χώνεσαι ήρεμα σε μια αγκαλια για να κοιμηθεις."
Κάνω σκέπασμα τις λέξεις σου,
θα κοιμηθώ όμορφα νομίζω...
Καληνύχτα ακριβή μου...
Θα ξανάρθω για τούτες τις λέξεις.
λέξεις σαν ποταμάκι
Στην ουσία, μεταφέρεις τον πόνο μέσα σου.Τον "χειρισμό της γλώσσας", που είναι το ακόνι της συνείδησης,τον κρατάς μακρυά από την κατανάλωση.Χωρίς υπερέκθεση του εγώ.Ευτυχώς που δεν φοβάσαι.Ομολογώ ότι εγώ φοβάμαι.
κι εγώ φοβάμαι...ακόμη.
φοβάμαι "να μην γράψεις τίποτε και ποτέ"
φοβάμαι την υπερέκθεση και την κατανάλωση
φοβάμαι...
δεν φοβάμαι όμως να σε διαβάζω...
δεν φοβάμαι να μεταφέρουμε πόνους...
σε φιλώ κι από δω!
Εγώ το μόνο που φοβάμαι είναι να μη γίνω κουραστική και βαρετή.
Έχεις πολύ δίκιο σε αυτά που γράφεις, για μας που μας αρέσει να γράφουμε.
Καλημέρα
Πόσο καλά το ξέρω αυτό που περιγράφεις... Πόσο το βιώνω... Κανείς δε θα μπορούσε να το περιγράψει καλύτερα! Φιλάκια Φαταώνα μου!
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!
Υποκλίνομαι στη σκέψη, το συναίσθημα και την πένα
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Πολύ ωραία ανάρτηση...Αυτό με την ραχοκοκκαλια και την αγκαλιά, απλά μαγικό...
Καλημέρα Φαραώνα...
να απογυμνώσεις εσένα όπως το φίδι α΄φηνει το πουκάμισο..
Εγώ φοβάμαι..
ποσο ομορφα ειναι οταν πηγαια βγαινει και κυλα ο λογος..
κι αλλες φορες παλι..
:)))
αν δεν ερθεις σημερα να μου ευχηθεις, χανεις το γλυκο και σου εχω κρατησει το μεγαλυτερο κομματι..
και μια αγκαλια
μεγαααληηηη
;)
χικ
Πράγματι. Όταν οι λέξεις βγαίνουν από την καρδιά και όχι από τη λογική αποκτούν μία δική τους μαγεία.
:)
Καλή σου μέρα!
..λογια απογυμνωμένα από σενα..
πόση δύναμη θέλει άραγε για να μη φοβάσαι..
Πολύ χαλαρό μαλακό δροσερό κείμενο. Σαν πρωινό αεράκι. Σαν μια ζεστή αγκαλιά! Κύλησε μέσα μου.
Καλημέρα σου :)
φοβομουν
φοβαμαι
και θα φοβαμαι...
σκλαβα θα πεθανω ρε γ....ο!!!!!
καλημερα μα φιλια καρυστινα
προσκαιρα ή για παντα;
το "δε φοβάμαι"
ξερω και γω;
ο φοβος ειναι το όριο
ή ίσως αυτο, να ισχύει μονο για μενα.
Μας κάνεις να νιώσουμε πολύ όμορφα, Φαραώνα.
Προσωπικά, έχω μια δύσκολη μέρα και γι' αυτές τις στιγμές γαλήνης κι ομορφιάς σ' ευχαριστώ.
Να'σαι πάντα ευτυχισμένη
Τελικά, υπάρχει χρησιμότητα και στον φόβο. Λειτουργεί σαν σκανδάλη για το γράψιμο που καταλήγει να σκοτώσει την μοναξιά, μέσα από το μοίρασμα των σκέψεων, των συναισθημάτων, των εμπειριών.
Μόνο έτσι αξίζει να γράφεις..
Συμφωνώ απόλυτα.. Μόνο με την καρδιά, απλά και αυθόρμητα..
Koκκινη ομπρελα
εχεις εσυ...εχεις την ομπρέλα σου.
Coco
ειναι ωραιες η μεταμεσονύκτιες ποδηλαταδες διπλα σε ποταμακι.
Πετεφρη
καλην ομολογίαν θα εχομεν.
Κι εσυ που φοβασαι κι εγω που δεν φοβαμαι.
anepidoti
παμε μαζι για το παγωτο που λεγαμε οπως βλεπεις!
τα φιλια μου
Sofia
οταν μαθουμε να χειριζομαστε την βαριεστημαρα και την ανια μας τοτε δε υπαρχει περιπτωση να γινουμε κουραστικοι η βαρετοι για τους αλλους.
καλο μεσημερι κοριτσι μου
Μαρια μου
περπατημενοι δρομοι ...ιχνηλάτες ειμαστε αλλων που προηγηθηκαν.
φιλια κι απο μενα
Γλαρένια μου
....:)))))))!
Ευχαριστω.
Αρτανις μου
ξερεις εσυ απο αυτο...
την αγκαλια λεω και την θαλπωρη...
τα φιλια μου
Μοργκανα μου?
Μαγισσα εσυ ...και φοβασαι?
Χαχαχα!!!Απίστευτο.
Φεγγαρενια μου
Χρονια σου πολλα κοριτσι μου κι απο δω...
μπουκώθηκα καλε πια ...αυτο δεν ηταν κομματι...!!!!!Χαχαχα!
Ελενη Δαφνιδη
την ξέρεις κι εσυ αυτη τη μαγεια...
καλο σου μεσημερι!
Πάντως αυτά που γράφεις εσύ faraona μου έχουν αναγνώστες και μάλιστα φανατικούς που σε ευχαριστούμε που μας ομορφαίνεις την σκέψη.
gvarvakis
ετσι ακριβως το γραψα...σαν πανω σε νερα.
Πολυ με αγγιξε αυτη η αναρτηση σου Φαραωνα μου. Κι εγω φοβαμαι, κι οταν καποτε εγραψα κατι απο πολυ πολυ μεσα μου, το μετανοιωσα αμεσως.Οχι απ'τα σχολια αυτα ηταν ακρως καλοπροαιρετα, αλλα το αισθημα οτι δημοσιευοντας το το προδιδω.
Σε φιλω και συνεχισε να γραφεις!
Βροχούλα
το «δεν φοβαμαι»
αφορα την προηγούμενη εκφραση που λεει
«Και πόσο κοντά ειναι αυτο στο να μη γράψεις πια τίποτα και ποτέ»
Αυτο δεν φοβαμαι.
φιλια
Καρυστινη ομορφη?
Πολυ θαθελα να σε δω απο κοντα.
Εχω λογους που το λεω.
φιλια
Μαριλενα
ουτε προσκαιρα ουτε για παντα .
Για αυτο μονο:
"Και πόσο κοντά ειναι αυτο στο να μη γράψεις πια τίποτα και ποτέ.
Δεν φοβάμαι."
Αμελοδημητρα
ευχομαι να πανε ολα οσο το δυνατον καλυτερα.
Εδω ειμαστε...
σε φιλω
juanita μου
δεν ειμαι σιγουρη αν η μοναξια σκοτώνεται με καποιον τροπο.
Αρτιστα μου
πατάω στο «απλα»,στοχεύω στο «αυθορμητο»,ονειρευομαι το «της καρδιας».
Εχει δρόμο πολυ.
Barel
νασαι καλα παντα.
Αδαμαντια μου
επιχειρησε το παλι...και παλι ...και παλι.
Μέχρι να μην αισθάνεσαι οτι το προδίδεις.Θαναι ολα πιο ημερα μετα.
Ούτε εγώ.
Ποιός μπορεί να είναι σίγουρος για τα αποτελέσματα ούτως ή άλλως, όταν τραβιέται μια σκανδάλη; Απλά υπάρχει η ελπίδα σε κάτι... η άμυνα... η επίθεση... αναλόγως από ποια πλευρά θα πλησιάσουμε στην εικόνα.
Το βρίσκω υπέροχο, σχεδόν νανουριστικό!
juanita μου
ειναι πολυ βαθυ αυτο που συζηταμε...θαταν ωραιο θεμα για την Αψινθο.
Η ελπιδα σε κατι.Χμ!
Μόλις ανοιξω την Αψινθο ξανα σε 10 μερες θα τα πουμε εκει.Χαιρομαι πολυ που αναμεσα σε δυο τοσο μικρα σχολια μας ξεπηδουν τοσο μεγαλα θεματα.
Σ ευχαριστω.
Φοιβο
ωραια αισθηση το νανουρισμα!!!
Κοιτα επειδη εγω φοβαμαι ...
το καλο που σου θελω ..
μην ερθει η στιγμη που δεν θα εχεις τιποτα να γραψεις
και μου τη σκασεις
-θα εχουμε προβλημα!!!
επισης εχω ενα συναισθημα ενω εχω ανοιξει τα σχολια και θελω να γραψω
κατι με τραβαει πισω στην αναρτηση να θελω να τη ξαναδιαβασω
ειναι υπεροχο το κειμενο σου!!
ενοχές πιέσεις στολίσματα
αριθμοί και κρύες μάγισσες
εγκολποιούν στις γραφές μας
κι αν μιλήσουμε καθαρά
μπαίνει ταφόπλακά
πως να αντιδράσεις
φιλί μου γειά σου
Μ'άρεσαν αυτά που έγραψες!
Εξάλλου είναι πολύ ευκολότερο να γράφει κάποιος αυτά που νιώθει όπως ακριβώς τα αισθάνεται. Αλλιώς τί να γράψεις; Πώς μπορεί να γράψει κάποιος κάτι προσποιητά; Κουραστικό δεν είναι;
Φαραωνίτσα φιλάκια πολλά!!!!!!!
Διαβάζοντας τα λόγια σου, μου ήρθε στο νου η λέξη «αβίαστα».
Ζώντας, μιλώντας, γράφοντας αβίαστα.
Πολύ μου άρεσαν όσα έγραψες… Καλό βράδυ Φαραώνα μου…
Σαν μου μιλάς με λόγια που τρέχουν σα νερό, τόσο φυσιολογικό για σένα,
για μένα είναι σα να μου μιλάς με λέξεις απο το όνειρο..!
Είσαι ακριβώς σα το λόγο που περιγράφεις, όλα όσα χρειάζεσαι,
με απλότητα γίνεσαι παρουσία μέσα στο τίποτα..!
Είσαιη καλύτερη Φεγγαρώνα μου..!
Και σε νοιάζομαι πολύ!
"Ποσο λιτα ήμερος γίνεται ο λόγος οταν τον απογυμνώσεις απο σένα .
Οταν απογυμνώσεις εσενα."
Μετά από καιρό, αφού πεις όλα όσα έχεις μέσα σου και δεν σκέφτηκες ποτέ ίσως πως θα τα φανερώσεις.Ξεπήδησαν. Όταν είσαι απλά εσύ.
Σοφή και μεγάλη κουβέντα. Παίρνει χρόνο, αλλά μετά είναι όλα διαφορετικά!
Σου αφήνω πολλά πολλά φιλιά-ένα για την κάθε μέρα που το αμέλησα. Καλές ετοιμασίες, Φαραώνα μου.
Τάλισκερ
δεν νομιζεις οτι μετα απο οσα εχουμε κουβεντιασει ,οτι αν συμβει κατι τέτοιο θα το εχεις καταλαβει ηδη πριν το πω?
Ελενη
ηρεμια θελει για ολα αυτα ...τιποτε αλλο.
σε φιλω
Ειρηνη μου
Προσποιητα μπορει να γραψει κανεις και χρονια ολοκληρα και μια ζωη ακομη.Δεν ειναι δύσκολο για τους ανθρώπους πουχουν μπερδεψει μεσα τους επι πολλα χρονια το ψεμμα τους με την αληθεια τους.Κι αυτο το καυκαλο δεν εχει αναγκαστικα κι ασχημη μορφη.Μπορει να βγαινει και με πολυ ομορφο τρόπο.
Σε φιλω
Ασπα μου
ευχαριστω...
και τι δεν θαδινα ναμουν φλουρός τετοιαν ώρα εκει στο κάστρο της Εβελίνας σου!
Ηλιαχτιδα μου?
να με νοιαζεσαι αλλα οχι πολυ.
Εχεις να νοιαστεις για τον εαυτο σου κορίτσι μου εσυ...ουτε καν ανθισες ακομη.
φιλια
Γράφω,γράφω..και πόσο μ'αρέσει αλήθεια!
Χρωματίζω τις λέξεις με τα δικά μου χρώματα με δικές μου ιδέες,με την δική μου ψυχή..και νιώθω όμορφα και με ξεκουράζουν οι λέξεις μου και ναί,είναι φορές που με απογυμνώνουν μα δεν φοβάμαι..γιατί ξέρω πως εκεί μέσα ανάμεσα στις λέξεις,έστω και "γυμνή"είμαι εγώ..
Πολύ όμορφο Φαραόνα μου..
Να έχεις ένα πολύ όμορφο βράδυ :)
Ρενατα μου
το ομορφότερο ρήμα που υπαρχει στην ελληνικη γλώσσα
«Ειμαι»
...ξερεις εσυ τι εννοω.
Φιλι κι απο μενα
edelweiss
σ ευχαριστω κορίτσι μου
καλο βραδυ
Εγώ θα σε νοιάζομαι πολύ.
Ντααααξ;
σε φιλώ*
"Οταν δεν εχεις τιποτα να κρύψεις και τιποτα να φανερωσεις γράφοντας,
... πόσο εύκολος γίνεται ο λόγος."
Τότε, όντως, Faraona μου δεν έχεις κανένα λόγο να φοβάσαι. Καλό σου βράδυ!
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ?
Βρε συ ...τα μικρα παιδια κοιμουνται τετοια ωρα...
Δημιουργια μου!!!
;))))^((((:
!!!
ήλθα λοιπόν εδώ.. δε θα καταφέρω να ηρεμήσω παραπάνω.. γιατί θα αποκοιμηθώ.. και δεν έιναι ώρα.. :):)
και καφέ.. και πρωινο..:):)
καλημερούδια κι από εδώ:):)
Καλημερα Κουλπα μου!
Οχι μη μου κοιμηθεις τωρα ...
καφε και πρωινο....
καλημερας χαμόγελα!
xaxa δεν έχω την ποολιτέλια να κοιμηθώ τώρα.. πίνω το δεύτερο καφέ κι εγώ.. και τρωω το πρωινό μου:):)
και βεβαια χαμόγελο.. μια νεα μέρα ξεκινά:):)
Koulpa μου
εγω χαμογελάω απ τις 6 ...χαχαχα!!!
Αλλιως δεν βγαινει με τιποτα λεμε....
Ναααααα ενα χαμόγελο.
και φιλι
για καλο ξεκινημα!
Επειδή, Φαραώνα μου, τα δικά σου λόγια «κυλούν και δεν τρέχουν», επειδή τα όσα γράφεις έχουν και αποδέκτη και παραλήπτη και αναγνώστη, επειδή ξέρεις τι γράφεις, γιατί το γράφεις και πως το γράφεις, επειδή τα λόγια σου είναι λουλούδια κι αμάραντα κι όμορφα σαν τα στολίδια σου, ακριβώς γι’ αυτό το «πόσο κοντά είναι στο να μη γράψεις πια τίποτα και ποτέ», εγώ θα κάνω τα πάντα κι όσο μπορώ θα σε παροτρύνω για να έχεις το δικαίωμα να μην φοβάσαι!!!
Να ξέρεις πως όλα σου -μα όλα σου- όταν μ’ αυτά «απογυμνώνεσαι» μας προκαλούν σκιρτήματα και μας χαρίζουν χάδια αισθητικής και αρώματα πνευματικά.
Να ‘σαι καλά να μας χαρίζεις πάντα με τέτοιες πινελιές τις… ζωγραφιές σου!
Καλημέρα
Μεγάλη κατάκτηση φαραώνα μου αυτό το "δεν φοβάμαι". Θέλει πολύ δουλειά από πίσω για να φτάσεις εκεί, και να το λές μάλιστα, τόσο όμορφα.
Τότε το "είμαι" αποκτά άλλη διάσταση, γίνεται κρυστάλλινο !
Απελευθερώνεται χαμογελαστό.
Μια ηρεμία μου χάρισε το κείμενό σου :)
Να είσαι πάντα καλά !!!!!
Καλές γιορτινές προετοιμασίες :))))
Στρατο μου
εχεις το χάρισμα να μην φοβασαι νασαι γενναιοδωρος.
Μεγαλη υπόθεση Στρατο μου,τεραστιο κεφαλαιο για τους ανθρωπους η γενναιοδωρια.
Σε φιλω.
Mrs Smith
με χαροποιει ιδιαιτερα το οτι σε ηρεμησε.
Αυτο σημαινει οτι μπορω και μεταφερω στους φίλους αυτα που αισθανομαι.
Σ ευχαριστω πολυ για ολα.
καμια φορα οι γαληνιες ψυχες αδυνατουν να γραψουν και να ξετυλυχθουν στο χαρτι...
κι αλλες φορες λυτρωνονται μεσα απ το λογο...
δεν φοβάσαι
γιατί αισθάνεσαι ελεύθερη
και το αντίστροφο
καλησπέρα
Οταν τα ποτάμια καταλαγιά ..και ηρεμα κυλάει το μέσα μας , ήρεμα σαν νεράκι βγαίνουν αυθόρμητα οι σκέψεις και πλυμμυρίζουν τη σελίδα..!
Ομορφο κείμενο βγαλμένο από μέσα σου!
Μεινε ο εαυτός σου και τότε δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς!
Φιλιά Φαραωνάκι
Παντα υπαρχει κατι να πεις, κατι να μοιραστεις...κι οταν ο λογος ρεει ομορφα και απλα...τοτε λεγονται τα πιο σημαντικα!
παπαρουνα μου
δίκιο εχεις σ αυτο που λες.
Εχει ομως πολυ μεγαλη σημασια αν αυτο που γραφει καποιος το κανει μόνο για τον εαυτό του ,οποτε δεν υπαρχει και λόγος έκθεσης των γραπτων του.Αρα δεν το εκθετει σε κοινη θεα.
Και υπαρχουν κι οι αλλοι που αυτο που γράφουν, το γράφουν με σκοπό την κοινη θέα του...εκει ειναι τελείως διαφορετικος και ο τρόπος σκέψης κι ας μην το αντιλαμβανόμαστε πολλες φορες.
Σε φιλω
Νατασα μου
μακαρι ναταν ετσι ...
Το «δεν φοβαμαι» πάει στο
«Και πόσο κοντά ειναι αυτο στο να μη γράψεις πια τίποτα και ποτέ.»
Αυτο δεν φοβαμαι.
΄:)))
ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΛΙΑΚΑΔΑ ΜΟΥ
δεν ξερω αν ειμαι ο εαυτος μου...πως μπορει να το ξέρει αυτο κανεις στο 100%?
Στο περιπου κατι ανιχνευω τωρα τελευταια.
Butterfly μου?
Παντα?
Γιατι παντα?
Για μενα υπαρχουν πολλες στιγμες τις μέρας που δεν εχω να πω τιποτα...σχεδον δεν λεω τιποτα κι απο μεσα μου ...ποσο μαλλον απ εξω μου.
Αν δεν υπαρχει γαληνη στην σκεψη δεν μπορει να υπαρχει στην γραφη.
Σε φιλω.
ΦΟΒΕΡΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥΣ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.
Όταν στην ψυχή κυριαρχεί γαλήνη,
όταν τα συναισθήματα δεν μοιάζουν με την παλίρροια,
όταν η καρδιά έχει βρει τον προορισμό της,
όταν δεν σε πνίγει η αδικία,
τότε ο λόγος γίνεται γλυκός,
τρυφερός και ήσυχος.
Ο λόγος,
η πιο δυνατή αιτία για τα περισσότερα...
καλό σου βράδυ faraona μου
Ε, απίστευτο! Απόψε μπήκα χωρίς να κολλήσει ο άψινθος, λες να είχε κουραστεί και να ήθελε διακοπές; Χαχα, καλή καλή νύχτα!
αχ βρε Φαραωνάκι τι να φοβηθείς εσύ? με τέτοια γαλήνη στην ψυχή σου ο φόβος πρέπει να σε φοβάται!
φιλιά καληνύχτας
jk in your life
καλως σε βρισκω.
Σ ευχαριστω
Anastasia μου
κι οταν υπαρχει πολυ μεγαλη θέληση ,μα πολυ μεγαλη ,να συμβουν ολα αυτα ...τοτε συμβαινουν.
πολλα φιλια
Coco μου
μη γελας καθόλου ...
ηθελε και παραηθελε!
Χαχαχααα!!!
φιλια
καλο ξημερωμα
μελισσουλα μου
εισαι ευστοχη...με νευριαζει ο φόβος ...ο καθε φόβος οταν καθεται σαν μπάστακας μέσα μου και δεν ξεκουμπίζεται.Δεν το γουσταρω αυτο το πραγμα καθολου.
Κι εχω καταλαβει οτι η ηρεμια τελικα ειναι πολυ ισχυρο διαλυτικο του.
πολλα φιλια καληνυχτας.
τώρα αυτό με το φόβο.. ο φόβος φιλά τα έρημα.. αλλά και εμένα με αηδιάζει από παιδί.. πήγαινα πάντα προς αυτό που φοβόμουν να ξεμπερδέυω μαζί του..:):)
την καλημέρα μου:):)
Κουλπα μου
το παθαινω συνεχως ακομη και τωρα ...κατι σαν κοκκινο πανι και ταυρος δηλαδη.
Να ξεμπερδευουμαι δεν λες τιποτα!
Ειμαι με τριτο καφε ...ξυπνητη απο τις 3.30.
Ε ρε τι εχω παθει...
καλημερααααα!
xaxa είδα το προηγολύμενο σχόλιό σου 3:37.. και λέω ολονυχτία;:):)
εγώ έκλεψα λίγο ύπνο το απλογευμα.. λέγανε στο ναυτικό "όσο πιο πολύ κοιμάσαι τόσο λιγότερο υπηρετείς" εγώ λέω "όσο πιο πολλύ κοιμάσαι τόσο λιγότερο ζεις".. θα ξεκουραστούμε αιωνιως οσονούπω.. και είναι το μόνο σιγουράκι..:):)
ώρα για πρωινό.. και δρόμο.. ξανακαλημέρα:):)
Μπα ..οχι ολονυκτια...απλα επεσα για υπνο πολυ νωρις.
Κουλπιτσα μου καλη μερα ολη μερα!!!
Αρμονία.
Αυτό το συναίσθημα αναδύεται μέσα από τις λέξεις σου. Γι αυτό δε φοβάσαι.
Εγώ φοβάμαι.
Φοβάμαι μη με παρασύρει ο χείμαρος των λέξεων που βγαίνουν μέσα από τη ψυχή μου.
Φοβάμαι μη δω την αλήθεια μου και τρομάξω και φύγω για να κρυφτώ απ'αυτήν.
Κι όσο φοβάμαι τόσο την αφήνω ελεύθερη. Για να τη γνωρίσω.
Πάντα φοβάμαι ότι είμαι πολύ κοντά στο να μη γράψω τίποτα και ποτέ.
Καλημέρα! :)
Όταν ο λόγος βγαίνει απ’ την ψυχή ,περνάει μέσα από το νου , είναι σαν το γάργαρο νερό καθαρής πηγής που ξεδιψά όποιος το πίνει .
Δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς ΕΣΥ
Κέρνα...
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
Ειναι ζεστα εδω...λεω να φερω τον καφε μου και να κατσω.....αν ειχες κι ενα πιο χαλαρωτικο τραγουδακι :):)
Καλημερα Φαραωνα μου!!
Ανασαιμια μου
καποιες αναπαυλες ειναι καλες...σε ολα ...ακομη και στο γραψιμο.Τις χρειαζομαστε ολοι για να παιρνουμε ανασες.Εσυ ξερεις απο ανασες και μαλιστα του Βορρα.
πολλα φιλια κοριτσι μου
Λυγερη μου
προσπαθω...
αναρωτιεμαι ομως...
ειναι καλυτερα να σταματαει κανεις ενω εχει ακομη να γραψει πολλα
η ειναι καλυτερα να σταματαει οταν δεν εχει πια να πει τιποτα.
Δεν κατεληξα ακομη ...σε καποιο απ τα δυο.Ισως γιατι υπαρχουν κι αλλες παραμετροι που θα τις ανακαλυψω στον δρομο.
φιλια πολλα
Λαιδη μου?
Το πέταξα ολο το τραγουδι εξω ...απο χθες το βραδυ ηθελα να το κανω.Δεν μου καθεται εδω μεσα καμμια μουσικη.
Να σου πω ενα μυστικακι?
Εχω αναμενο τζακι σημερα απ τα χαραματα γι αυτο ειναι ζεστούτσικα.Χαχαχααα!!!
Εν αρχή ην ο Λόγος και είναι απλός ο Λόγος της αλήθειας, ...σαν τον δικό σου.
Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!
καλημέρα φαραώνα μου!
άργησα να περάσω απο το σπιτάκι σου, καθότι υπήρχαν σχετικά μελοπροβλήματα στον ανθόκηπό μου. τώρα όμως θα περνώ να σου αφήνω λουλούδια για να γίνονται οι μέρες σου μυρωδικές!
ποτέ να μην φοβηθείς τίποτα, γιατί και η χειρότερη καταιγίδα είναι μόνο νέφη και νερό.
καλώς σε βρήκα! καλό σκ!
Marconi μου
με φέρνεις σε δύσκολη θεση μ αυτα που μου λες.Θα θελησω να πω κανενα ψεμματακι, θα τα σκεφτομαι και αλλημονο μου....χαχαχα!!!
Φιλια πολλα καλε μου
Να περασεις ενα ομορφο Σαββατοκυριακο.
Ιμμαηλ
καλως ορισες απο δω.
Κατι ξερεις εσυ και τα λες ολ αυτα.
Και σαν μελισσουλα που εισαι σε πιστευω.
καλο ΣΚ
Φαραονακι μου,
Δεν εννοω καθε στιγμη λεγοντας παντα...εννοω διαχρονικα, σε ολη τη διαρκεια της ζωης μας.
Καλο ΣΚ να εχουμε!
Α!ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΜΟΥ !
Καλα εκανες και το διευκρινησες.
Τωρα καταλαβα...
Σ ευχαριστω βρε νασαι καλα!!!
Και σε σενα καλο ΣΚ.
ΦΙΛΙΑ
Έτσι είναι ακριβώς Φαραόνα μου!!
Όπως το περιγράφεις τούτο το συναίσθημα που ξεχύνεται ο εαυτός μας πάνω στην οθόνη και απλώνει τις πτυχές του σαν το φρεσκοπλυμμένο ρούχο στη λιακάδα για να στεγνώσει την πλημμύρα των συναισθημάτων που τον πνίγουν!!
Υπέροχη ανάρτηση!!
Καλό βράδυ και καλό Σ/Κ!
Μαριαννα μου
σ ευχαριστω κοριτσι μου
Ναχεις ενα τελειο Σαββατοκυριακο!
Και πόσο κοντά ειναι αυτο στο να μη γράψεις πια τίποτα και ποτέ.....ναι Φαραωνα μου!...Καλημερα και καλο σ/κ! :)
ο λόγος είναι ευκολότερος όταν δεν έχεις να πείς κάτι. έχει όμως τότε νόημα? Μάλλον αυτό θες να πείς κι εσύ στην κατακλείδα σου.
Καλη σου μέρα.
Αλλοπαρμενη
καλησπερα καλη μου.
Ναχεις ενα ομορφο Σαββατοβραδο.
πολλα φιλια
Mahler76
θελω να πω οτι ο λογος γίνεται ευκολοτερος οταν νοιωθουμε χαλαροι και ελευθεροι μεσα μας.
Καλο Σαββατοβραδο
Σήμερα μόλις το διάβασα!!
Τέτοια χέρια... τέτοια πένα...τέτοιο πνεύμα...
Λεοντόκαρδε?
Με κανεις και κοκκινιζω...
σ ευχαριστω καλε μου φίλε!
Καλο Σαββατοβραδο
όταν αφήνονται οι λέξεις στην γλυκύτητα του μυαλού και της ηρεμίας των συναισθημάτων. δεν φοβάμαι. χαμογελώ. πέρασα να σου δώσω ένα φιλί από τον μόμπυ. και χαμογελώ!
b|a|s|n\i/a
ΚΑΛΩς ΟΡΙΣΕς!!!
Κι εγω χαμογελω που εισαι εδω και νομιζω οτι κι ο μομπυ θα κουνουσε την ουρα του.Χαχαχα!!!
Καλο Σαββατοβραδο
Δυο σταυρωτά φιλιά πέρασα να σου δώσω ομορφιά μου.
δεν χάνομαι!
το βλέπεις...
Παναγιώτα μου
και μια σφιχτη αγκαλια απο μενα.
Το ξερω οτι δεν χάνεσαι ...εχεις την δύναμη μέσα σου εσυ!!!
Ούτε κι εγώ φοβάμαι. Η λιτότητα του λόγου είναι ο πλούτος του. Μέρα καλή
Λακη καλημερα!
Αραγε 4.23 εκει, ειναι ημερα η νυχτα?
Συμφωνω μαζι σου για τον λιτο λόγο.
Ειναι η αδυναμια μου.
Νασαι καλα ευχομαι.
Μακάρι να έβγαιναν όλα τα κείμενα τόσο αβίαστα όσο αυτό... Μακάρι να κυλούσαν κι οι δικές μου λέξεις το ίδιο μαλακά κι "αθόρυβα". Μπορώ να πω ότι ζήλεψα!
Heliotypon
γραφετε ηδη πολυ ηρεμα απ οτι ειδα.
Γιατι η ηρεμια ειναι και ευθέως αναλογη με τα θέματα που καταπιάνεται κανεις να γράψει.Εννοω οτι αν εγραφα με αυτη την αίσθηση ενα κείμενο που θα ειχε να κανει μα μια γενοκτονια θα κιδύνευα να κατηγορηθω για αναίσθητη.
Αν πάλι ήθελα να περιγράψω την κατάνυξη μιας λειτουργίας σε μια εκκλησια και εμφανιζόμουν με μαχητικη αισθηση θα κινδύνευα να μην δώσω την κατάλληλη ατμόσφαιρα στον αναγνώστη.Παίζουν ολα αυτα ε?
Ομως καμμια φορα εμφανίζονται και αναμικτα καθως και με αντιθέσεις.
Για μένα πάντως οι αισθήσεις που διεγειρει ενα κείμενο παιζουν πρωτεύοντα ρόλο καθως και η αρμονια τους.
καλημερα
να τα λεμε ποτε ποτε
Ποσο λιτα ήμερος γίνεται ο λόγος οταν τον απογυμνώσεις απο σένα ....
Πόσο δίκιο έχεις...
όταν μιλάς ή γράφεις όχι απλά για να πεις κάτι ...
εξάλλου η λακωνικότητα είναι αρετή..
Η γραφή είναι μαγικό μέσο και ό λογος σε όλες του δηλαδή τις εκφάνσεις...
αρκεί να μην έχει περιττά στολίδια...
Μπονζουρ!
Αχ βρε Γλαυξ
γι αυτο μ αρεσεις.
Κοιτα τι λες:
"όταν μιλάς ή γράφεις όχι απλά για να πεις κάτι ..."
καλημερες Κυριακατικες
Oyf...Στην αρχή τρόμαξα πως την έκλεισες την Αψινθο...
Patsiouraki μου?
;^)
φιλι
Αυτό ακριβώς δεν είναι η "ροή";
Αυτό δεν είναι η "έμπνευση";
Νάναι ανοιχτές οι δίοδοι μεταξύ ψυχής και λόγου; Να ρέουν ανεμπόδιστα. Να μην "κατασκευάζονται". Να εκφέρονται μόνο. Να κυλούν, όπως πολύ εύστοχα είπες!
Χαίρομαι που δε φοβάσαι!
Βιολιστη μου
Αναμεσα στην ψυχη και στον λόγο καλο ειναι να μην υπαρχει τιποτα ωστε να επιτυγχανεται αυτη η «ροη».
Υπαρχει ομως κατι που ειναι πολυ ισχυρο.Κι αυτο λεγεται προσωπικότητα.
Αν μπορεσει κανεις και την «ξυλώσει» οπως ξυλωνουμε ενα πλεκτο και δει τα υφάδια της ,δει τους κόμπους της και τους ξεμπλεξει τοτε ναι το αυλάκι ,για να υπάρξει η «ροη» ,ειναι προ των θυρων.
Μόνο τότε έχει αξία ο λόγος. Οταν αληθινό ποτάμι της ψυχής τρέχουν οι λέξεις.
Εχει νόημα αλλιώς να γράφεις μπροστά στην οθόνη;
Γέφυρα του σκέπτομαι και του νιώθω οι λέξεις...
"Δεν υπάρχει τίποτα να φοβάσαι. Μόνο τον φόβο να φοβάσαι" Σ. Φρόυντ
Καλό μήνα
Φιλάκια
Υγ το σπουδαίο είναι να μην έχεις τίποτα να κρύψεις.
Αλεξ μου
τον φόβο ,προσπαθω τουλαχιστον οσο μπορω να μην τον συγκαλύπτω.
Γιατι τοχουν αυτο οι φόβοι μας.Πάνε και τρυπώνουν κατω απο διαφορα μεσα μας και εμφανίζονται απ εξω μας, τις περισσοτερες φορες κι ως δύναμη.
Μουχει πει κατι ο αντρας μου που ελεγε οταν ηταν πολυ μικρος.Οταν φοβόταν λεει απο κατι ελεγε στον πατερα του με βροντερη φωνη:
«Θηρίος ειμαι».
Χαχαχα!!!Μια σταλια παιδι ηταν...φαντασου τωρα!!!
καλη βδομαδα σου ευχομαι και καλο μας μηνα Δεκεμβρη.
είμαστε εδώ, γράφουμε, ανασαίνουμε, φυσάμε...χωρίς φόβο πια...
mauveair μου
και θα ειμαστε για οσο...αντεξουμε.
Καλημέρα..καλή εβδομάδα και καλό μήνα καλή μου Αναστασία !!!!
Δεν σε ξέρω πολύ καιρό αλλά αν μου ζητούσες να γράψω κάτι για σένα , το κείμενο μου φαντάζομαι ότι θα έμοιαζε πολύ μ αυτή σου την ανάρτηση.....και είναι ο λόγος που σ αγαπάει τόσο πολύ όλος αυτός ο κόσμος που σε επισκέπτεται.
Όλα ξεκινάνε από τον λόγο δημιουργίας ενός μέσου έκφρασης όπως είναι το blog .... ποια είναι η ανάγκη που σε ωθεί στο να το δημιουργήσεις ?
Μπορείς πολύ εύκολα να φορέσεις μια μάσκα και να βγεις για να εντυπωσιάσεις....να μαντεύεις τι θέλει το "αναγνωστικό σου κοινό" και να του το χαρίζεις απλόχερα και σε τακτά χρονικά διαστήματα ....φτιάχνεις μια εικόνα και φοβάσαι μη την χαλάσεις και απογοητεύσεις.... σαν να ζωγραφίζεις κατά παραγγελία για έναν άγνωστο πελάτη.
Μετά από κάποιο διάστημα όλο αυτό κουράζει ... ξοδεύεις χρόνο και ενέργεια για κάτι που διατηρείς χωρίς να είσαι εσύ ...τότε καταλαβαίνεις την ματαιότητα του όλου εγχειρήματος.....άσε που υπάρχει ο κίνδυνος μια μάσκα που φοράς για καιρό στο τέλος να γίνει πρόσωπο.
Από την άλλη μπορείς να δημιουργήσεις ένα πραγματικό ημερολόγιο .... στα ημερολόγια δεν γράφουμε για τους άλλους......γράφουμε για να μην ξεχάσουμε..ζωγραφίζουμε για μας....αποτυπώνουμε σκέψεις και συναισθήματα γιατί είναι πιο εύκολο να τα χειριστούμε όταν τα δίνουμε μορφή ....είναι το δικό μας "ταξίδι" και με την έκφρασή του μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τους κατά τόπους σταθμούς που συναντάμε και αντιμετωπίζουμε...η καταγραφή , μας βοηθάει επίσης στο να μην χάνουμε τον στόχο.
Ένα τέτοιο ταξίδι καταγεγραμμένο βοηθάει και τους τυχόν αναγνώστες του...όσους μπορούν να δουν και να βοηθηθούν από τις εμπειρίες και τον τρόπο σκέψης του γράφοντα....στον τελευταίο όμως δεν πρέπει να δημιουργείται κανένα αίσθημα ευθύνης....αρκεί που είναι αυθεντικός και αληθινός πρώτα απ'όλα με τον εαυτό του ....είπαμε πολλές φορές περί της ατομικότητας του παιχνιδιού
Δεν φοβάσαι γιατί δεν έχεις να χάσεις τίποτα Αναστασία μου ... δίνεις πιο πολλά απ όσα παίρνεις εδώ μέσα ...εγώ σαν αναγνώστης σου θέλω να υπάρχεις στην γειτονιά και να γράφεις πάντα αυτά ακριβώς που αισθάνεσαι .... για όσο και για όσους .
Να έχεις μια πολύ όμορφη μέρα σου εύχομαι !!!
Φιλιά !!!
Γιαβρί'μ.....
Ακόμα το ανασυντάσσω στο μυαλό μου αυτό που διάβασα!
"θέλω να χωθώ σε μια αγκαλιά και να κοιμηθώ"!
Εκει κόλλησα!
Λες αυτό να λείπει????
Φιλιά πολλά χρυσοχέρα μου αγαπημένη
Όμορφα τα λόγια σου...αληθινά...
Ζεστή αγκαλιά!
καλώς σε βρίσκω και γω λοιπόν!!
Το δώσιμο εχει πολλες μορφες.
Εμενα μ αρεσει πολυ αυτο που βγαινει με διακριτικοτητα και με εμεσο τροπο.
Εχοντας απο κατω του αφανως, ενα ολοκληρο εργαστηρι ηρεμιας,κατανόησης,σεβασμου και ενσυνειδησης.
Ηλια μου σε φιλω και σου ευχομαι καλη βδομαδα.
Panagiota μου
κοριτσι μου προφανως κι αυτο λειπει.Μονο η κουραση που τραβας φτανει ...πως να μην θελεις μια ηρεμη αγκαλια να ξαποστασεις λιγο!
Σου στελνω τα φιλια μου.
Αντε βρε φιλεναδα και καλο μας μηνα.
Κουραγιο.
ceralex
καλως ορισες.
Χαιρομαι πολυ που πρωτοερχεσαι εδω μαζι μ ενα σχόλιο που εχει μεσα του «αγκαλια».
Καλο μηνα
και...θα τα λεμε.
Καλή εβδομάδα και καλό μήνα Φαραονάκι μου!
Ανασαιμια μου
καλο μηνα ναχουμε φιλεναδα!
Κόντεψαν οι γιορτες!
φιλια πολλα
Πόσο μ'αρέσει το Δεν φοβάμαι:) Πραγματικά πολύ.
Να ετοιμαστείς Αναστασία μου για τις μέρες που έρχονται. Είμαι σίγουρη πως ένα άτομο με το δικό σου ταλέντο και μπριο θα κάνει πολύ όμορφα πράγματα.
Πολλά πολλά φιλάκια!
"Οταν δεν έχεις τίποτα να κρύψεις" -εκεί είναι το θέμα...!
Καλό μήνα!
Τζενη μου
λες ε?
Κατι τετοιο καταλαβες εσυ μεσα απ αυτα που διαβασες και θα το λες.
Φιλια πολλα
νασαι καλα
Constantine μου
ΕΚΕΙ δεν λες τιποτα!
Να δω τη στιγμή που θα βρεθώ απέναντι στην Αλήθεια (στον Κριτή) τι θα κάνω :)
Καλημέρα και καλό μήνα faraona μου!
Mαρκόνι μου
να δουμε τι θα κανουμε ολοι, οχι μονο εσυ.
Καλο μηνα φιλε μου
Πάντα θα γράφεις..γιατί, νέα αισθήματα νέες εμπειρίες,θα ζητούν το δικαιωμά τους να γίνουν λέξεις.
Εστω και αν οι λέξεις ΔΕΝ είναι τα συναισθήματα..
Καλό σου μήνα
σε φιλώ
rodoula-kelly
αυτη η διεκδικιση του δικαιωματος τους μου την δινει μερικες φορες.
Ποιος τους το δινει αυτο το δικαιωμα?
Ε?
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ.
Από μόνα τους το παίρνουν καλή μου από μόνα τους...
Ετσι αυθαίρετα..
Ισως γιά την ευχαρίστηση να υπάρξουν στον γήινο κόσμο..
ισως...
rodoula
απο μονα τους λες ε?
Με βαζεις σε σκεψεις...
γιατι εγω μεχρι τωρα πιστευα οτι εμεις τους δίνουμε το δικαιωμα ...
Λέξεις ειναι και μέσα μας ουτως η αλλως...γραφή δεν ειναι.
Την διεξοδο της γραφης εμεις δεν τους την δίνουμε?Ε?
Σε ευχαριστώ, ΚΑλημέρα.
Παρακαλω καλο μου ποντικακι!
καλη σου μερα
Tι να σου πω....
Μπορώ μόνο για με να μιλήσω..
Σε μένα που λες την παίρνουν από μόνες τους την ..άδεια.
Γιατί αν δεν γραφτούν θα σκάσω!
rodoula μου
οχι κορίτσι μου μη σκάσεις...να γράφεις .Και γράφεις και καλα!
φιλια
Πάντως εγω γράφω τα καλύτερά μου ετσι :
"Οταν αυτο πούχεις να πεις το γράφεις,οπως οταν θελεις να ζωγραφίσεις .
Οπως οταν θέλεις να πιεις νερο."
tzonako καλημερα!
Ομορφος τρόπος κι ανακουφιστικος ,οταν γραφει καποιος ετσι!
καλο πρωινο
Δημοσίευση σχολίου