Ιππόκαμπος

Βρέθηκες μες τους ιππόκαμπους ν αρμενίζεις .
Μακάριος.
Σε ωκεάνια υπόγεια ρεύματα.
Και μόνο εγώ ήξερα το« πώς» και το «τί» της ανθρώπινης διαδρομής σου.
Σ έζησα ,άνδρα ανθρώπινο ,θηλαστικό, γήινο.
Ζέστανα κι ανάστησα το σπέρμα σου στη μήτρα μου.
Με την δύναμη των προγιαγιάδων μου στο βλέμμα και στο φιλί μου.
Οριζα την δίνη που θα σε κατάπινε στον βυθό της...κι εσύ γελούσες.
Με δόντια βεδουίνου ,πάνλευκα.
Και νάσαι εκεί τώρα.
Μακάριος.
Ελεύθερος...γενναίος.
Αρμενίζεις μόνος πιά ,μισός άλογο και μισός ψάρι κι οστρακόδερμο.
Κυοφορείς τον εαυτό σου
Ίππανδρος κι απάντρευτος οπως ήθελες πάντα.
Επρεπε να δω την πρώτη ρυτίδα μου για να κλάψω ...για τις παλιές σου κόκκινες ελβιέλες,τα τριμμένα σου τζίν ,τα κέρματα στο πορτοφόλι σου που δεν έφταναν ούτε για ένα αστικό εισιτήριο.
Για τα ελάχιστα που είχες και τα πολλά που μου έδινες.
Για την βάρβαρη τρυφερότητα σου, που έγδερνε τα δεκαοχτώ μου χρόνια.
Και χαιρομαι που σ αγάπησα τόσο σκληρά και δεν σ άφησα να γίνεις αστρόσκονη.
Αφουγκράσου τον τρόμο της γέννας.

***ο ιππόκαμπος ειναι απο τα μοναδικά ζώα πάνω στη γή που κυοφορεί και γεννά το αρσενικό.

____________________

Και η Αθηνά που ακούμπησε στην καρδιά μου σήμερα, λέει:

Mια παλιά προσωπική ιστορία που την μοιράζεσαι με όλους εμάς??

Ένας φόρος τιμής σε έναν άνδρα που είχε τον τρόπο και λειτουργούσε με περίσσια μητρότητα??

Ένα κομμάτι παρελθόντος που έβγαλες στην επιφάνεια ,να πάρει ανάσα, να του δώσεις πάλι ζωή ??

Ένας σταθμός στην ζωή σου ??

Με το μαγικό σου ραβδί του έδωσες μορφή ΙΠΠΟΚΑΜΠΟΥ που αρμενίζει στο απέραντο γαλάζιο !!

Ή στο λευκό του ουρανού ??

Όμορφο κείμενο,ταξιδιάρικο μα περίπλοκο !!

Ίσως, γιατί μόνο εσύ ξέρεις, απ αυτή την ιστορία ζωής, τι προσφέρεις σε μας αλλά και τι κρατάς για σένα!!

---------------------

Δεν εχω λόγια καλή μου...δεν εχω..γι αυτο το «λευκό του ουρανού».