Οποιος προκαλεί την ψυχή των άλλων και την κάνει να ταξιδεύει τσαλακώνοντας την δική του ψυχούλα σε αυτόν ανήκουν όλα τα βασίλεια σε ετούτη τη γή και σε οποιαδήποτε άλλη, όπου, όπως, όποτε.-- του εκδότη μου Βάσου Γιώργα
Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Επαφές
του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Το σούρουπο έπεσε πάνω στο απέναντι σπίτι... έρημο το καντούνι...ψυχή έξω και το ψιλόβροχο πλένει μαλακά τά γκρίζα πετρόκτιστα... Μέρες τώρα...
-
Σήμερα στο Homefood η συνέχεια του άρθρου της Φαραώνας «τα καραβάνια » -------------------------------------------------------------------...
-
Ευτέρπη και Τζώρτζης ή αλλοιώς παρλεβου φρανσε Η αλάνα Στην οδό Μακεδονίας ,μετέπειτα Δελφών,εκει που αρχίζει σήμερα η οδός Ζαϊμη, υπήρχε ...
-
Το φως και τη φωτια της Την τρελλα και την ευλογια της Την τρυφεροτητα και τα δακρυα της Την καρτερια και τον θυμο της Το μισος και τον ερωτ...
-
Τα μεσημέρια του Σαββάτου η μάνα ετοίμαζε πάντα κάτι πρόχειρο για φαγητό.Ερχόταν η Κυριακή για το πιό βαρύ,ενα ταψί συνήθως με ψητό και π...
-
Ενας χρόνος. Ενας χρόνος κοντά σας. Για ενα χρόνο ηταν Μ οιρασμενες οι χαρές Π λούσιες οι εμπειρίες Λ ατρεμένες οι στιγμές με Ο λόφωτες ...
-
Συναντήσεις. Σε ένα ταξίδι αστραπή Θεσσαλονίκη-Καβάλα-Θάσο. Μέσα στο φέρυ της επιστροφής μου. Συνάντησα μια γυναίκα για όσο διαρκεί το ...
-
Όποιος μιλάει πολύ αδειάζει γρήγορα, Κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει για όποιον θέλει να κρατηθεί στο κέντρο . «Τάο Τέ Τσίνγκ - κεφάλαιο 5ο - π...
-
16 ΣΚΑΛΟΠΆΤΙΑ Ησύχασε, δεν είναι τίποτα. Τα 16 σκαλοπάτια φταίνε και το μπετόν που είναι άφθαρτο. Και οι μυγοπαγίδες του μυαλού σου. Κ...
58 σχόλια:
τα λόγια σου και οι νότες που ξεχώρισες ήρθαν σαν δροσερό πανάκι πάνω στο μέτωπό μου που βράζει στους 38,50 (πυρετός λέγεται αυτό... ναι!)
ανακούφιση / γαλήνη / μυστηριακή ατμόσφαιρα
μαγνήτες της ψυχής & του μυαλού
σαγηνευτικοί
χαίρομαι που είμαι το πρώτο σου σχόλιο στην πιο μωβ ανάρτησή σου
σε φιλώ με υ_ψηλές θερμοκρασίες & άφθονες _παύλες_
Ναι Μωβενια μου !!!
Αλλα εγω δεν μπορω να εξηγησω πως ειναι δυνατον να αναρτω το χρωμα σου στις 2.47 κι εσυ μεσα στον πυρετο ,να μπαινεις στις 3.30 και να μου αφηνεις μηνυμα!Δεν μπορω.Σταματαει το μυαλο μου!
Περαστικα σου κοπελα μου κι ευχομαι το πρωινο να σε βρει δροσερη σαν τα λογακια σου.Φιλακι.
Poso m' aresei afto to xroma pos to fabamai pos to miso pos t' agapo...
faraona mou kalimera. pername kala, se filame. to video den paizei, isos to firewall tou hotel na to blockarei.
pairnoume idees gia to katastima. tha ta poume kalytera apo vdomadas
xxxx
Καλημερα στο Αμστερνταμ!
Πολυ βορεια ειστε,πως να παιζει το βιντεο,παγωσε το καημενο!Φιλια στην Κλειω.Νασαι καλα Ωσηε !
faraonitsa mou poly proini mou eisai. giati den koimasai?
Σου στελνω μειλ σε δυο λεπτα!Φιλια!
ωωωωωω, no comments!
μου αρέσει, το χρώμα, όλα τα χρώματα μου αρέσουν, καθρεφτίζουν τις ματιές μας για τα πράγματα..
καλημέρα:)
Απιστευτο!
Καλημερα Φαραονα μου
το ποιηματακι δικο σου;; Πολυ γεματο μεσα σε λιγες αραδες!
xxx
Μαγισσουλα μου daffodils
Χαιρομαι που ηρθες!
Ετσι ακριβως!Οπως το λες .Τα χρωματα ειναι μια αποχρωση της ματιας μας προσ τον εξω κοσμο!
Deedee μου !
Φιλι κοπελα μου και καλο μεσημερι ναχεις!
Καλησπερα..το μωβ με μαγευει ως χρωμα..φιλια..
Καλησπερα roadartist.Kαι ποιον δεν μαγευει αυτο το χρωμα!
Eμένα μου αρέσει να το λέω λουλακί.Λουλακί της θάλασσας,του Αιγαίου,του καθαρού.
Είναι πανέμορφα όπως όλα σου.
Φιλώ τα χέρια σου.
Δρομακι μου ελειψες πολυ!
Ξερω οτι περασες πολυ ωραια εκει που ησουν ομως ,οποτε χαλαλι!
Να ειδες και μου λες τετοια λογια που δεν ξερω τι να σου πω μετα με τη σειρα μου!
Σε φιλω κοπελλα μου.Νασαι παντα καλα!
Υπέροχο το βίντεο από ταινία είναι; θαυμάσια τα βιολέ έργα σου ,σε ζηλεύω! Απόψε δεν πάω στο μπλοκόσπιτο μου γιατί ντρέπομαι.. έτσι πάω σε άλλα σπίτια όπως είπα και αλλού.
Δεν θα πας?Μα γιατι?Με τοσο ομορφη υποδοχη που ειχες και λες οτι δεν θα πας?Ελαααα!!!Πηγαινε,σε περιμενουν και τα μηνυματα ολων.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΛΟΓΙΑ ΑΧΤΙΔΑ.ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Τι συμπάθεια νιώθω για τους κακόμοιρους τους ερωτευμένους! Και τι λύπη για τους μη ερωτευμένους που στέκονται παράμερα τέτοια μέρα! Τι άσπλαχνη γιορτή!
Βρε άντε από δω! Σκουριές, μελανιές, βελόνες, ταττού,σφραγίσματα ανεξίτηλα που σου θυμιζουν πόσο εξέπεσε ο εαυτός σου. Καλύτερα συμπαγής και αλώβητος από αυτόν τον γελοίο θεό που σε κάνει να χάνεις τον εαυτό σου. Ενα καλό της μέσης ηλικίας είναι ότι τον ξεπαστρεύεις σιγά σιγά. Κρατά ακόντιο ο ανεκδιήγητος αλλά εσύ κρατάς ασπίδα. Αμ τι!
Ορμητικοτατη ως χειμαρος,εως και θυμωμενη Διαναθηνης.Η κανω λαθος?
Ολα παιγνιον ειναι αγαπητη μου ,ολα.Απο τους γραφοντες εως τους αναγνωστες,απο τους τρελλους εως τους εχοντας τας φρενας,ολα ειναι παιγνιον.Αυτο μην το ξεχνατε ποτε οταν διαβαζετε κατι...και δη γραμμενο απο την υποφαινομενη.
Οπως νομιζω οτι καθετι, καλον ειναι να το κοιτα κανεις απο οσο περισσοτερες οπτικες γωνιες μπορει.
...γιατι αγαπητη μου Διαναθηνης φαντασθητε λιγο αν ο ως ανω εραστης που αναφερω δεν ειναι παρα μονον ''μια ιδεα'' που ερωτευτηκαμε και την υπηρετησαμε αλλα αφησε το σημαδι της ,που οσο περναει ο χρονος πεθαινει μεσα μας και νιωθουμε κενο και την αποζητουμε.
Θα ξερετε σιγουρα πολλους ανθρωπους που το εχουν παθει αυτο.Ετσι δεν ειναι?
Καποτε καποιος πολυ δικος μου ανθρωπος ,αρχιτεκτων αναστηλωτης στο επαγγελμα, ανακαλυψε εναν σπαραγμενο ερειπωνα ,μεγιστης ιστορικης αξιας.Ενιωσε τετοιον ''ερωτα'' για τα σπαραγματα εκεινα που αφιερωσε τον εαυτον του σε εξαιρετικα αντιξοες συνθηκες για να τα καταγραψει,να τα φωτογραφισει,να τα αναγεννησει ,τρωγοντας και πινοντας υποτυποδως ,υποφεροντας απο κρυο και καιρικες συνθηκες ανομολογιτεςΔοθηκε σ αυτο τον ερωτα του για τρια χρονια,υπεφερε,πονεσε κι οταν ολοκληρωσε την εργασια,ενιωθε το ιδιο ακριβως οπως οταν χανουμε εναν ερωτα .Σημαδεμενος.Αλλα τον ειχε ζησει.Το ιδιο δεν ειναι και με τους ανθρωπους οταν τους ερωτευομαστε?Δεν βλεπω κανεναν ξεπεσμο το εαυτου,πουθενα.Και μη μου πειτε οτι δεν ειναι το ιδιο!Ιδιο και απαραλλαχτο ειναι!!!
Σας φιλω και να ειστε παντα καλα.
Α! Φαραώνα παιγνιδιώδης έως παιγνιδιωδέστερη του παιγνιδιώδους παίγνιου του έρωτος! Ακούστε με καλά σας παρακάλώ και μην το εκλαμβάνετε ως παίγνιον αυτό που θα δηλώσω ως και θα βεβαιώσω εδώ.
Ερωτας ιδέας πολύ ευμορφώτερους, ευτυχέστερους, ευθαρσείς και ευάρεστους προς άλλον έρωτα μας απολύει. Ερωτας ανθρώπου ουχί!
Γιατί πείτε μου από πόσους έρωτες από αυτούς που νιώσατε για άνθρωπο βγήκατε σαφώς καλύτερη; Όχι εσείς αλλά όλοι μας.....
Είθε τέτοια σπαράγματα να βρίσκονται πάντα μπροστά μας....για να ισοφαρίζουν τα άλλα των ανθρώπων.
Φευ! λυπημένη νιώθω.
Χμμμ... νομίζω πως οι ερωτικές σφραγίδες, ακόμα κι αν ξεθωριάσουν και ξεβάψουν και χαθούν, μένει η ανάμνηση και η αίσθηση. Νοιώθεις το στόμα στο σημείο, κι ας μην υπάρχουν πια τα χείλη.
Ή όχι;
(Είστε πανέμορφη στα μωβ!)
Διαναθηνης μου!!!!
Γιατι ουχι?γιατι ουχι?
Κι οχι ολοι μας γιατι για τους αλλους δεν ξερω.Αλλα απο ολους που ηταν και αρκετοι(εως πολυ αρκετοι) ουτως ειπειν ,βγηκα οχι απλως καλυτεροτερη, αλλα και ευτυχεστατη με σπασμενο ως ''ντουζλαμα ψιλοκομμενο'' τον κολοεγωισμο μου που μου υπαγορευε εντος κι εκτος μου πραγματα φρικιαστικα οπως:οτι εγω ειμαι η ωραιοτερη,η καλυτερη,η πλεον πνευματωδης,η και ''γαμω''και συγχωρειστε μου την εκφραση.
Και επισης σοφοτερη στις επιλογες μου γενικως στην ζωη.
Φευ! Μην νιωθετε λυπημενη.Σας παρακαλω!!!
Ninac μου τι να σας πω!Μου δινει τοση χαρα η παρουσια σας εδω!
Ετσι που τα λετε ειναι ακριβως εως που νομιζω καποιες φορες οτι ειμαι πουα!
Σας φιλω πολυ πολυ.Ναστε ερωτευμενη παντα!
Μα ελάτε τώρα Φαραώνα μου! Μη με βραχυκυκλώνετε! Πώς είναι δυνατόν να υπολογίζετε ως καλυτέρευση την απώλεια αυτού του τελείως θεϊκού, διονυσιακού, αφροδισιακού συναισθήματος "είμαι και γαμώ" ως καλυτέρευση; Τι ερωτεύεται ο άλλος πάνω μας; Την ταπεινοτήτά μας; Την σοφία μας; Μα ασφαλώς τον εγωισμό μας θρέφει, την ωραιότητά μας επικροτεί και το πνευματώδες μας, ενισχύει. Και όταν δεν τα έχουμε αυτός μας τα δίνει. Και όταν πάψει παύει και ο έρωτας. Αν είναι έρωτας δηλαδή, ειδεμή θα είναι κατηχητικό. Θα συμφωνήσω όμως στο εξής μαζί σας. Οχι καλύτερη αλλά σοφότερη ένιωθα στο τέλος των ερώτων. Ότι πάντα πάλι στην ίδια παγίδα θα πέσω. Την κολακεία του έρωτος αλλά πώς να το κάνω αλλιώς έλεγα; Και βάδιζα άσκεπη προς τον έρωτα. Φευ φευ αυτός είναι ο έρωτας των ανθρώπων. Με τας ιδέας είναι αλλιώς. Συ καλυτερεύουν πράγματις. :)
Μια γλυκειά καλησπέρα Φαραόνα μου ...χωρίς σχόλιο.
Ανασα μου καλησπερα !
Νασαι καλα που περνας και με βλεπεις.
Φευ φευ πολλα ειπαμε Διαναθηνης.Πολλα αλλα ωραια!
Σεβαστες οι αποψεις σας εν κατακλειδι.
Ο καθεις πορευεται με τις αποψεις του!
Ναστε καλα.
Mωβ το αγαπημένο χρώμα της mauve μα και της negma.
Ολα τα χρώματα τα αγαπώ για ιδιαίτερους λόγους το καθένα.
Το μωβ θυμίζει θάνατο, άρα ζωή...
χαμένο έρωτα άρα στιγμές πάθους...
Χάνομαι στη σιγουριά της αγάπης...
καλο βράδυ
Αλεξανδρα μου καλησπερα !
Ξερω για τα δυο κοριτσια που μου λες πως τους αρεσει το χρωμα!
Η καθε μια πιθανως για τους δικους της λογους.
Και καλα κανεις που χανεσαι στη σιγουρια της αγαπης.Υπαρχει ομορφοτερο πραγμα απ αυτο?
Φιλια πολλα Αλεξανδρα μου και να περνας.Χαιρομαι παντα παρα πολυ οταν σ εχω εδω.
Καλημέρα, φίλη!
Δεν έχω λόγια,
με την αυθεντικότητά σου και τα ερμηνεύσιμα των χρωμάτων...
αγγίζεις αναπαραστάσεις μου
που συνηχούν με μουσικότητα στις εναλλαγές των σκέψεων μου.
Καλή συνέχεια!
Surrealist
καλημερα.
Η δημιουργια ειναι ο θοκος οπου οι κραδασμοι μου ακουμπανε καθημερινα.Εκει εκφραζω αυτα που δεν γινεται εκ των πραγματων να εκφραστουν πουθενα αλλου.
Αν σε αγγιζει κατι απο δω χαιρομαι.
Κι αυτο...γιατι με συγκινουν οι αχαρτογραφιτες περιοχες των ανθρωπων...
λένε.. τραγουδάνε..
για ένα σημαδάκι.. μελανό.. εκεί.. στο λαιμό..
για εκείνο όμως.. το ελαφρύ μώβ..
που σαν περνούν οι μέρες ξεθωριάζει και γίνεται ένα με το δέρμα.. και την ψυχή.. καθώς την γλυκιά ανάμνηση του ρουφηχτού φιλιού, την αχαρτογράφιτη.. την ακουμπάμε με τα δάχτυλά μας, αμέτρητες φορές.. πάλι και πάλι.. σε πείσμα όλων των άλλων χρωμάτων που τάχα μας εκφράζουν..
ξέρεις γειτόνισσα?
παρακολουθώ τα λόγια σου.. τις λέξεις σου..
παρακολουθώ εκείνα τα τραγούδια σου που συντροφεύουν κάθε σου ανάρτηση..
νιώθω.. την άνθρωπο.. να γεννιέται μέσα απο κάθε εικόνα που στολίζει και στολίζεις εσύ με τα ίδια σου τα χέρια..
κρατάω.. αυτό σου το απλοικό..
και χαίρομαι.. κάθε που σε συναντώ.. οπουδήποτε..
χαίρομαι..
Τάκης
Δες τι ανακάλυψα!
Τέχνη βλέπω εδώ. Με τα χέρια και τα λόγια.
Όμορφα όλα :-)
Την ''ανθρωπο'' που λες εγω τη λεω ''ανθρωπα'' Τακη μου.
Θελει κοπο για να γινεις ''ανθρωπα'',χωρις να χασεις τα βασικα σου χαρακτηριστικα.Δεν ειναι ευκολος δρομος, ειδικα με ατομα που περασαν τα νιατα τους σε δρομους που δεν τα βοηθουσαν να δουν ποιοι η ποιες ηθελαν να ειναι κι οχι να φαινονται οτι ειναι.
Αυτο δε το ''απλοικο'',που το αποδεχομαι μονο με τη εννοια του αδολου,ειναι μαλλον το ''απλο'' σε μενα ,με την εννοια του ''μη πολυπλοκου''.
Συναντιομαστε ομως συχνα δεν μπορεις να πεις!!!Ε!!!Φιλια!
Despinak καλωσορισες!
Ευχαριστω που ηρθες.
Να σε βλεπουμε απ τα μερη μας.
Μου δινουν χαρα τα λογια σου.
Καλημερα!
Το μωβ πάντα με γοήτευε σαν χρώμα! Υπέροχα καλή μου!!
Καλό σου ξημέρωμα.
Μαριανα μου μολις που ειχα φυγει για υπνο και μου στειλες το μηνυμα.Ναχεις μια καλη μερα.Κι εμενα μου αρεσει το μωβ!
Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις. :))
Ανεμοσκορπισματα
Πολυ σ ευχαριστω που ηρθες!
Καλο και ζεστο ΣαββατοΚυριακο και σε σενα!
Το λατρεμένο μωβ του ερωτα
το μισητό μωβ του θανάτου
η πανδαισία των ιριδιακών χρωμάτων της αγάπης
Καλό, όμορφο και λατρεμένο Σαββατόβραδο
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γλαρενια μου επισης.Να περασεις καλα κοντα σ αυτους που αγαπας και προπαντως κοντα στη ζεστη.
Ευχαριστω πολυ που περνας και με βλεπεις.
Εγω εδώ βλέπω κάποια αριστουργήματα κι ας έχουν μωβ το χρώμα!
Παρεξηγημένο είναι αυτό το χρώμα σε συνδυασμό με τον θάνατο αλλά κακώς.
Ο θάνατος είναι το"πέρασμα" για μία άλλη ζωή.Είναι το μέσον για να κάνει η "ψυχή"τα ταξίδια που χρειάζεται για να φτάσει στον προορισμό της.
Υπέροχα πάντως τα δημιουργήματα!!!!!
Ευχαριστω πολυ Παναγιωτα.
Νασαι καλα που περασες.
Θα το ξενυχτισουμε κι αποψε κατα πως τα βλεπω τα πραγματα.Θα μπω στους ''ανωνυμους'' κατα τις 11 το βραδυ να τα πουμε οπως χθες.Φιλια.
Καλησπέρα Φαραόνα, Θυμήθηκα το ωραίο έργο που είχαμε δει πριν από τόσα χρόνια , τον Βροχοποιό. Πως πάτε εκεί πέρα με τα κρύα .Εδώ πάντως πουντιάζουμε.
Κατερινακι μου
Το βιντεο αυτο ειναι μεσ τη φλεβα μου χρονια τωρα.Τον δε ''βροχοποιο''τον ειδα κι εγω παλια και μου αρεσε πολυ.
Οσο για το κρυο μαλλον Θεσσαλονικη θασαι για να το λες.Εκτος κι αν εισαι στο πυργοσπιτο σου στη Μανη οπου πιστευω ναχεις κανενα καλο τζακι.Αχ πολυ θελω ναρθω κατα κει.Την λατρευω τη Μανη.Φιλια πολλα και θαρθω να σε δω κι εγω σε λιγο.
Nα ρθεις να ρθεις όποτε θέλεις και στη Θεσσαλονίκη και στη Μάνη .Κι ευχαριστώ και για τα καλά λόγια που είπες για μένα στον Ωσηέ.
Ελα!!!Τιποτα δεν ειπα.Την αγαπη μου και την εκτιμηση μου για σενα εξεφρασα.Φιλια.
Πόσο γλυκό χρώμα... χάθηκα στις εικόνες.. στις δημιουργίες...
τα γαντάκια που σου έχει παραγγείλει μια ψυχή.... σε αυτές τις αποχρώσεις να είναι... ξέρεις εσύ ;-)
Να είσαι καλά faraona μου... φιλιά πολλά :-)))
Κalynama
καλως ηρθες,μας ελειψες λιγο,διαβασα οτι ηταν γαι δουλεια.Ας ειναι, σ ευχαριστω που περασες.Πολλα φιλια και καλο βραδυ.
υ.γ
τα γαντακια ειναι ετοιμα αλλα το κοριτσι μας ειναι αρρωστο.
χμμμ.. τί έχει το κορίτσι; Τί να του στείλω για να γίνει καλά;
Εχει λεει πυρετο και εβλεπε κι εφιαλτες τη νυχτα.Πηγες απο κει?
Εχω αφησει δυο μηνυματα απο χθες αλλα δεν απαντησε.Κalynama μου για πηγαινε κι εσυ να δεις.
Πραγματικά το ΜΩΒ έχει μια περίεργη αντιθετική μαγεία... και προς την καλή την πλευρά και προς την άλλη... το θεωρώ το ποιο περίεργο αλλα και τοπιο μαγικό χρώμα μπορεις να χαρακτηρίσεις τα πάντα..
δηλαδή μπορείς να πεις μια κατασταση ΜΩΒ...και αν σε ρωτήσει κάποιος τι εννοείς δεν ξέρεις να απαντήσεις :)..χε χε χε
Σπυρο μου
καλημερα!
Επιμενεις στα μωβ κι εσυ.Σου αρεσουν.
Μηπως εισαι μωβ σημερα απο το κρυο?
ΦιλιαΕυχαριστω για την επισκεψη.
και νομιζα ότι μόνο εγώ λατρεύω αυτό το χρώμα σε αυτόν τον πλανητη. Δυστυχώς δε μου παει γιατι ειμαι και γω πολύ... σκουρος. Μπορεί να ναι και το απωθημένο, δεν ξέρω. δε το χα σκεφτει ποτέ έτσι αλλα ναι, δε νομιζω ότι υπέρχει κάτι που να περιγράφει καλύτερα τον έρωτα και το θάνατο ταυτόχρονα. Και κάτι περίεργο που θέλω να μοιραστώ: πάντοτε, όταν κάποιος βίωνε ένα έντονο συναισθημα μπροστά μου, έβλεπα εξω από το περιγραμμα του να περιβαλεται μια αύρα, χρωματισμένη με το συναισθημα που βίωνε. και το καθε συναισθημα ειχε ενα μοναδικο χρωμα. για αυτό και θεωρω οτι ειναι πολυ δυσκολο να μου πει καποιος ψεματα για τοπως αισθανεται. Το βλέπω - κυριολεκτικά. Δεν τα παω και πολυ καλα με τα μεταφυσικά. Μάλλον η ενσυναισθηση μου λειτουργει περιεργα (οπτικα?). Καλησπέρα!
Alittlewhisper
καλησπερα η καλυτερα καλημερα!
Ναι,δεν ξερω γιατι αλλα ποτε στη ζωη μου δεν ταυτισα τον ερωτα η τον θανατο με καποιο αλλο χρωμα.
Τα χρωματα ειναι μεγαλη ιστορια...
Επιδρουν στην διαθεση μας αμεσα...αυτο σιγουρα το ξερεις.
Ειναι ας πουμε ποτε δυνατον να σκεφτεις μια αγροτισσα περασμενης ηλικιας με πορτοκαλι φουστανι?
Το αποκλειω...εκτος κι αν εισαι ψυχικα ταραγμενος.
Τωρα για το χρωμα της αυρας δεν ξερω ...αλλα θαναι πολυ ωραιο αυτο που σου συμβαινει.
Σε καληνυχτω και να ερχεσαι...
Το μώβ είναι απο τα αγαπημένο μου χρώματα. Της παιδικής μου ηλικίας. Με μώβ μελάνι έγραφε ο παπούς μου καλλιγραφικά τα γράμματα που μου έστελναν, γιατί δεν μένανε κοντά μου, σε άλλη πόλη ζούσαν. Με μώβ μελάνι μου έγραφε γράμματα και ένας Κερκυραίος θείος μου, εντυπώσεις απο το νησί και πάντα μου έβαζε μέσα στο φάκελλο και μία χαλκομανία, που κόλλαγε άμα την έβρεχες.
Δεν θεωρώ το μώβ χρώμα του θανάτου, οι δυστυχισμένες στιγμές των αποχωρισμών είναι άχρωμες.
Marina
χαιρομαι που το μωβ σου θυμησε τοσο ομορφα πραγματα.
Κι εγω δεν το εχω συνδεσει με το θανατο αυτο καθ αυτο ,απλα ειναι το χρωμα που συνηθιζεται σε κηδειες
κλπ.Μακρια απο μας.
Φιλια πολλα και χιλια ευχαριστω για τα καλα σου λογια.
Γλυκιά faraona,
Τι είναι το μωβ;
-Ένα γερό χααστούκι από ανεμώνες...
Χαστούκι που σε ξυπνάει από το λήθαργο που κάποιοι προσπαθούν να σου επιβάλλουν και σου φωνάζει: κοίτα! άνοιξε τα παραθυρόφυλλα της ψυχής σου, δες, έρχεται η άνοιξη!!! Άνοιξε μαζί της, ζήσε, δημιούργησε, ερωτεύσου..., δάγκωσε τη μέρα....
Δεν είναι τυχαίο το μωβ σημάδι του εραστή...
Η παλέτα του θανάτου δεν μπορεί να αλλοιώσει το σημάδι.
Γιατί η στιγμή χαρίστηκε στην αιωνιότητα....
Κάτι παραπάνω από υπέροχες οι δημιουργίες σου.Έχεις γεννηθεί γι' αυτό .... Πραγματική τέχνη...
votsalo
votsalo
Eυχαριστω για τα καλα λογια!
Η ψυχη μου ειναι μονιμα ανοιχτη,οχι μονον την ανοιξη αλλα παντα,ακομη κι οταν ειναι λυπημενη δεν κλεινει.Ετσι εμαθε,ετσι κανει.
Οντως οι στιγμες των μεγαλων ερωτων μενουν ανεξιτιλα σημαδια .Δεν σβηνουν ποτε!
Με τα εργα μου εχω πραγματικη σχεση αγαπης και αφοσιωσης.
Σε ευχαριστω απο καρδιας οποιος η οποια κι αν εισαι.
Δημοσίευση σχολίου