Εβδομάδα των Παθών

13-04-2020

Ναι εγώ είμαι απ’ αυτούς τους ανθρώπους που νοιώθουν άβολα τελείως όταν τους στερούν με το στανιό έστω κι ένα μικρό κομματάκι της προσωπικής τους αυτοδιάθεσης.

Μπορεί όταν προσωπικά αποφασίσω να κάνω υπομονή για κάτι που επιλέγω νάμαι γαϊδούρι πραγματικό.

Να μην κουνιέμαι, να μένω σε ακινησία μπορεί και χρόνια αλλά όταν είναι δική μου η απόφαση.

Μπορεί μέσα σε μια τέτοια διαδικασία εντελώς προσωπικής απόφασης να δω, να ακούσω, να υποστώ τρελά πράγματα χωρίς να λυγίσω στιγμή, δευτερόλεπτο.

Η ψυχραιμία μου και η αφοσίωσή μου σε κάτι που εγώ αποφασίζω σπάει κόκαλα το ξέρω, τοχω δοκιμάσει.

Όταν μου το επιβάλλουν όμως σαλεύει το μυαλό μου.

Γίνομαι έξαλλη.

Αγριεύω.

Μένω ώρες αμίλητη.

Δεν θέλω τίποτε και κανέναν.

Θέλω μόνο να περάσει ο χρόνος, να αλλάξει.

Θέλω να πάρω τα βουνά και τις θάλασσες να φύγω σε άλλο πλανήτη.

Έτσι και τώρα.

Ακούω διάφορα για την παραμονή στο σπίτι μέχρι το τέλος της χρονιάς λέει και το μάτι μου γυρίζει ανάποδα.

Αναγκάζομαι να κατεβάζω τα εν δυνάμει του εαυτού μου σ’ ένα ρελαντί περιορισμένης καθημερινότητας και η διαδικασία της αυτοσυγκράτησης μου σπάζει τα νεύρα.

Η φαντασία μου στο μεταξύ οργιάζει.

Με καθησυχάζει.

Με ταξιδεύει.

Μετά όμως χρειάζεται να βάλω μάσκα εγώ που μισώ τα καρναβάλια, να βάλω γάντια ενώ θεωρώ οτι η αφή με τα πράγματα, με τα υφαντά μου, με τους ανθρώπους μου είναι από τα απολαυστικότερα δώρα της φύσης.

Και κρατιέμαι.

Θέλω να δω τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου.

Θέλω να δω τα μάτια των φίλων μου να πιω έναν καφέ μαζί τους και να δω τα μάτια τους να γελάνε.

Και κρατιέμαι.

Μούρχεται όλη την ώρα να κλαίω, να κλαίω γι αυτή την ζουρλή κατάσταση που ζούμε αναγκαστικά …κι ακούω μην κλαίτε, μη βάζετε τα χέρια στα μάτια σας, μη τα χέρια στο στόμα σας, μη τα χέρια στα μαλλιά σας, μη στο σώμα σας, μην αναπνέετε, μην μιλάτε, μην βήχετε, μην φταρνίζεστε, μην ακουμπάτε το σίδερο, ούτε το χαρτί, ούτε το πλαστικό, ούτε το ύφασμα.

Γίνετε άυλοι.

Αυτό εκεί έξω είναι θάνατος.

Ζει παντού, είναι ανθεκτικό και σκοτώνει.

Γέμισε ο πλανήτης πτώματα.

Ακούω τις ειδήσεις για τους νεκρούς, νεκροί χιλιάδες.

Μέχρι πότε;

Μέχρι ποιόν Γολγοθά;

Μέχρι ποια Μεγάλη Παρασκευή;

Μέχρι ποια Ανάσταση;

Δημοσιευμένο στο THE GREEKCLOUD σήμερα