Πλακούντας.

Να το κρατήσω αυτό.
Να το φυλάξω.
Αυτό το υγρό.
Το σκιερό.
Το μέσα μέσα.
Το άλυτο.
Αυτό που ένωσε τα διαχωρισμένα.
Εκεί να επιστρέφω.
Όταν το μυαλό αναδιπλώνεται.
Όταν τα χέρια ψάχνουν να τσακίσουν την ύλη δημιουργώντας.
Όταν τα «θέλω» φωνάζουν και ζητούν πράξεις ηδονών.
Όταν η ζωή δαγκώνει και ματώνει για να σταθεί όρθια.
Εκεί να επιστρέφω.
Η μήτρα που μ έθρεψε κατέχει το μέτρο.
Η μήτρα κατέχει τις σιωπές και τους ρυθμούς.

Τ άλλα είναι υπεροψίες.
Άνακριβείς υπερβολές.
Περίσσιες ,περαστικές.
Τα άλλα είναι «oι μητέρες».
N.Φ

20/11/2019

                                                         

foto Gianni Ranati 1957