Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2019

ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ αυτό που είναι πραγματικά δηλαδή ο έρωτας γιατί στους περισσότερους ανθρώπους λειτουργούν χίλια δυο άλλα που νομίζουν οτι είναι έρωτας.
Γι αυτο και συνηθίζουν να λένε "ήταν έρωτας γι αυτο χάθηκε" η "το ζήσαμε τελείωσε".
Ο πραγματικός έρωτας δεν τελειώνει ποτέ ακόμη κι όταν το ένα απο τα δύο άτομα φύγει απ τη ζωή.
Είναι πηγή δύναμης .έμπνευσης ,ευγενικών συναισθημάτων,ανάτασης,πάθους,σεξουαλικής εξέλιξης,ανθρώπινης ανέλιξης ες αει.
Οποιος δεν μπορεί να το βιώσει ειναι άτυχος.
Οποιος το βιώνει είναι τυχερός στην ατυχία που λέγεται ζωή.
ΥΠΕΡΟΧΟ KEIMENO.


Γράφει ο Old Boy στο GREEKCLOUD

 Παραμονή
25-12-2019
Ο έρωτας για ένα άλλο πρόσωπο.
 Καθηλώνεσαι σε αυτό που εκπέμπει.
 Προσπαθείς να καταλάβεις τι το τόσο διαφορετικό έχει η δική του εκπομπή.
 Δεν θα καταλάβεις ποτέ.
 Υπάρχουν βέβαια εξηγήσεις, μπορείς να απομονώσεις στοιχεία, μπορείς να απαριθμήσεις λόγους.
 Οι εξηγήσεις θα φτάνουν μέχρι ένα σημείο.
 Από εκείνο το σημείο και πέρα ξεκινά ό,τι είναι κρίσιμο στον έρωτα. Από ό,τι δεν μπορεί να ερμηνευθεί, απ’ ό,τι δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί. 
Γιατί ερωτευόμαστε τον άλλον; 
Επειδή είναι αλλιώς. 
Αλλιώς απ’ όλους τους άλλους.
 Αλλιώς ίσως κι από μια διαφορετική εκδοχή του ίδιου. 
Από μια διαφορετική χρονική εκδοχή: ίσως στην εκδοχή του πριν πέντε ή δεκαπέντε χρόνια να μην τον ερωτευόμαστε, ίσως σήμερα είναι που έχει διαμορφωθεί έτσι ο χαρακτήρας του ώστε αυτό που εκπέμπει να μας καταλύει.
 Ή από μια άλλη εξωτερική εκδοχή του: ίσως αν η χωροταξία του προσώπου του ήταν ελάχιστα κι αδιόρατα διαφορετική, η απόχρωση των ματιών του ελάχιστα κι αδιόρατα διαφορετική, το ηχόχρωμα της φωνής του ελάχιστα κι αδιόρατα διαφορετικό, αυτός να μην ήταν στα μάτια μας αλλιώς, αυτός να ήταν στα μάτια μας σαν όλους τους ανθρώπους.
Πρόσεξέ με. 
Τρέξε σε μένα.
 Σκαρφάλωσε στο πρόσωπό μου. 
Χάσε την ισορροπία σου.
 Πέσε. 
Φάε τα μούτρα σου. 
Τα παλιά σου μούτρα δεν έχουν πια θέση εδώ.
 Είτε το θες είτε όχι, εφεξής το πρόσωπό σου αλλάζει, είτε το θες είτε όχι, δεν είσαι πια το ίδιο πρόσωπο, είτε το θες είτε όχι, έχει αναδιαταχθεί όχι μόνο η εξωτερική σου μορφή, αλλά και η θέση σου μέσα στον κόσμο, το βλέμμα σου πάνω στον κόσμο.
Ίσως για αυτό ο έρωτας ή είναι συνολικός υπαρξιακός κλονισμός ή δεν είναι αληθινός έρωτας.
 Γιατί ο αληθινός έρωτας δεν εξαντλεί τη δικαιοδοσία του ως προς το πως νιώθεις για τον άνθρωπο που ερωτεύεσαι, αλλά την επεκτείνει στο πως τοποθετείσαι απέναντι στο νόημα της ζωής. 
Σε κάνει δηλαδή να χωνέψεις ότι η θεμελιωδέστερη επιλογή είναι αν θα ζήσουμε τη ζωή μας νιώθοντας όσο περισσότερο γίνεται ή νιώθοντας όσο λιγότερο γίνεται, αν θα ζήσουμε τη ζωή μας ανοικτοί κι εκτεθειμένοι ή περίκλειστοι και κρυμμένοι, αν θα ζήσουμε με κριτήριο το φόβο μην συμβεί κάτι κακό ή με την σιγουριά πως το μεγάλο κακό είναι να φοβάσαι να ζήσεις, να νιώσεις, να πονέσεις, να ευτυχήσεις.
Την σκότωσε επειδή την αγάπησε πολύ.
 Την σκότωσε από έρωτα. 
Ή τον σκότωσε από έρωτα.
 Δεν είναι το φύλο εκείνο για το οποίο θέλω να μιλήσω εδώ, ο έρωτας που σκοτώνει είναι. 
Ο έρωτας δεν σκοτώνει. Ο έρωτας είναι ζωή και όχι θάνατος. 
Ο θάνατος είναι ο αντίποδας του έρωτα. 
Και σε κάθε περίπτωση, αν θα μπορούσαμε ίσως να συζητήσουμε κάτι για τη σχέση έρωτα – θανάτου, αν θα μπορούσαμε ίσως να εξετάσουμε την αφαίρεση της ζωής ως την απόλυτη εκδήλωση ρομαντισμού, είναι εντελώς άλλο το «Δεν μπορώ να ζήσω μακριά από εσένα» και αφαιρώ τη δική μου ζωή και εντελώς άλλο το «Δεν θα ζήσεις μακριά από εμένα» και αφαιρώ τη δική σου.
Αγόρια και κορίτσια, που έχετε ζήσει τους φοβερούς και τρομερούς έρωτες του οποίους εμείς οι υπόλοιποι οι άνιωθοι, οι νερόβραστοι, οι τόσο όσο, δεν αξιωθήκαμε ποτέ να ζήσουμε και για αυτό τώρα θεωρητικολογούμε χωρίς να ξέρουμε για τι μιλάμε και πώς είναι να είσαι τρελά ερωτευμένος, αγόρια και κορίτσια, που εσείς ξέρετε πώς όταν είσαι τρελά ερωτευμένος όλα μα όλα μπορείς να τα κάνεις άμα σου γυρίσει το μυαλό, αφήστε μας εμάς στο νεροβράσιμό μας και στην ανιωθίλα μας, αφήστε μας εμάς να τα έχουμε μπερδεμένα στο δικό μας μυαλό που δεν γυρίζει ποτέ, αφήστε μας εμάς να θεωρούμε ότι ο έρωτας είναι αυτό που δεν μπορεί να το ξεριζώσει από μέσα σου κανενός είδους ματαίωση, κανενός είδους απόρριψη, κανενός είδους προδοσία, κανενός είδους χρονική φθορά, αφήστε μας εμάς να θεωρούμε ότι ένας τέτοιος αξερίζωτος έρωτας δεν μπορεί να μετατραπεί ποτέ σε τιμωρία, γιατί και μέσα στην πιο ακραία οδύνη του παραμένει στην καρδιά του ευλογία.

Ετικέτες:

Επαφές

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

Δημοφιλείς αναρτήσεις