Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019

Απολογισμοί. 

Αυτό τον Οκτώβριο θα τον θυμάμαι:
1- γιατί μια τεράστια προσπάθεια απεξάρτησης από το τσιγάρο που με ταλάνιζε χρόνια , έλαβε τέλος με ένα χράστ οχι με μαχαίρι απλό μα με φαλτσέτα.
Είχε μπρος - πίσω πολλές φορές , μ άφηνε πάντα ηττημένη ,απογοητευμένη και λυπημένη για τον εαυτό μου μα πάει ξεχάστηκε.
Πρώτη φορά ακολούθησε τέτοια αίσθηση τέλειας αδιαφορίας για το γεγονός.
Τέλειας όμως .
2- γιατί επέστρεψε η Εφη στη ζωή μου.
Απλά κι όμορφα.
Σαν δροσερό αεράκι.
Μετά από είκοσι χρόνια.
Μάλιστα είκοσι.
Η αγάπη δεν αφήνει τους ανθρώπους να χαθούν.
Και η συγχώρεση επίσης.
Οταν είναι αληθινή.
3- γιατί άρχισα το δεύτερο βιβλίο μου.
Δεν ξέρω ακριβώς πώς γίνεται αυτό.
Σηκώθηκα το χάραμα άνοιξα τον υπολογιστή κι άρχισα να γράφω.
Το μόνο σύμπτωμα που είχα ήταν ότι εδώ και δύο μήνες ξυπνούσα τη νύχτα και κοίταζα πολλές ώρες το σκοτάδι.
Δε σκεφτόμουν τίποτα απ αυτά που γράφω.
Σκεφτόμουν μόνο ένα πρόσωπο.
4- γιατί μούρθε ξανά έντονα η επιθυμία να φτιάξω πράγματα με τα χέρια μου.
Τρελά χρωματιστά πράγματα.
Πήρα σημειωματάριο ...όχι αυτά δεν γράφονται στον υπολογιστή ναι ναι ,αυτά σημειώνονται και σημειώνοντας τα σχεδιάζεις κιόλας.
Το τι έχω να φτιάξω αυτό το χειμώνα δεν περιγράφεται.
Θα τα φωτογραφίζω και θα σας τα δείχνω στις άλλες σελίδες μου.
Ο κόσμος μυρίζει μπαρούτι,η γη πεθαίνει μέρα με τη μέρα,η ανθρωπότητα αφανίζεται.
Ο μικρόκοσμός μας όμως είναι γεμάτος πάντα με το εγώ μας.
Αυτό που μας κρατάει στη ζωή.
Με νύχια;
Με δόντια;
Δεν έχει σημασία.
Μας κρατάει.
Α ! να φυτέψετε τους βολβούς σας αυτή την εποχή προλαβαίνετε ακόμη.


#κείμενο δημοσιευμένο και στο fb :https://www.facebook.com/natassa.fokianidou

                   
Ετσι είχα γράψει τότε.Να μην τα ξεχνάω αυτά .Να μαθαίνω απ αυτά ες αεί.Για πιο υγιεινή ζωή.

Αυτές οι επιστροφές!
Οι ανατρεπτικές.


Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

Honey bee Come buzzing me I ain't seen you for so long I need to feel you I mean to reel you Like the one described to me in song Out in the woods Tall pine tree woods She gave sweet loving to me Her woodland grace Her soft embrace My face in shadow Honey bee Won't you come see me in the morning? Won't you come see me late at night? For it ain't right, no it just ain't right You're meant to turn away from the light Night, all my lights are on I need a little one on one This useless, helpless feeling A young man should be blessed with love There's just flesh and fire below This drunken, senseless reeling Hands on my face Some silk and lace Sweet perfume kisses For me Wherever you burn I have returned You lucky lady Honey bee I have to leave you in the morning You always wanted to be free Stay with me Sweet lucky lady Don't ever leave me Honey bee Awake in cold places Cool ice and icy faces Some dead and some living Most of them doing something in between My lady in waiting Must have turned to hating me Some bitter awakening this has been The next time she calls I'm gonna let her in And if she leaves me in the morning At least we both have been relieved Now stay with me Stay with me Sweet lucky lady Don't you ever leave me Honey bee



Madrugada Honey Bee

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019


Ο ήχος της γέννας και  του θανάτου.

Κάτι με κουβαλάει αλλού αυτή την εποχή.
Κάπου θέλει να με πάει ,ψάχνει  προορισμό στα τυφλά και γω ξυπνάω τη νύχτα και κοιτάω το σκοτάδι με τις ώρες.
Αλλες φορές πάλι με ρίχνει σε πηγάδι και με κοιμίζει ήσυχα αλλά όταν ξυπνάω δεν μπορώ να βγω απο κει ,σκαρφαλώνω και πέφτω ,πέφτω και  δεν υπάρχει τίποτε να με κρατήσει απο κάτω μήτε νερό μήτε χώμα.
Κανένας έρωτας ,κανένα σώμα,καμιά κουβέντα,καμία ύπαρξη  δεν μπορεί να παρηγορήσει τον άνθρωπο που τον πνίγουν οι λέξεις.
Οι λέξεις ανεβαίνουν απ το χώμα στα δάχτυλα των ποδιών ,χαράζουν παράξενους δικούς τους δρόμους στη σπονδυλική στήλη ,τρυπούν το σβέρκο ,χύνονται στο κεφάλι ,πάνε όπου θέλουν .
Θέλουν να σε κάνουν ότι θέλουν.
Ενας παρανοϊκός εραστής είναι που θέλει να σε ορίζει και ζηλεύει κάθε ανάσα σου.
Κι εσυ απλά παρατηρείς.
Αφουγκράζεσαι.
Αφήνεσαι ελεύθερα στην λυστρική τους επέλαση.
Ακούς τα βογκητά τους,τα υστερικά γέλια τους ,τις στριγκλιές τους .
Με υπομονή.
Προσφέρεις το κέλυφος σου για να τις γητέψεις,να τις ζεστάνεις,να τις γλυκάνεις να σου αφεθούν.
Δίνεις τη σάρκα σου για να νομίσουν οτι ζωντανεύουν.
Σε απογυμνώνουν.
Κι εκεί κάπου τις ξεγελάς.
Τις τιθασεύεις .
 Από επαναστάτριες γίνονται υποτελείς.
Μικραίνουν.
Τις κλείνεις στη χούφτα σου και παίζεις.
Ορίζεις  δεν σε ορίζουν.
Ξέρεις οτι έδωσες για να σου δοθούν.
Ξέρεις οτι πλήρωσες και σου παραδόθηκαν.
Τα παιχνίδια του μυαλού έχουν  κανόνες.
Γι αυτό τα βλέπει η καρδιά και χαμογελάει.



Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019

Ετσι μεγαλώσαμε.

Η Ελλάδα γέννησε "ιερά τέρατα"του πνεύματος.
Με τέτοιους ανθρώπους στα διαβάσματά μας ,διαμορφώσαμε χαρακτήρες.
Πόσο τυχεροί είμαστε που ερωτευτήκαμε ανθρώπους που αγαπούσαν και αγαπούν  την γραφή,το διάβασμα,την γνώση.
Που απέχουν απ την ευτέλεια,το ψέμα,την οκνηρία του πνεύματος.
Που πιστεύουν στο διαχρονικό.
Που απέχουν απ το πρόσκαιρο και το χυδαίο.
Που αναζητούν.
Που απαιτούν.
Που δεν εφησυχάζουν.



Στη φωτογραφία:

                               Ποιητές και πεζογράφοι της γενιάς του '30.
Όρθιοι από αριστερά: Πετσάλης, Βενέζης, Ελύτης, Σεφέρης, Καραντώνης, Ξεφλούδας, Θεοτοκάς. Καθήμενοι  απο αριστερά: Τερζάκης, Δημαράς, Κατσίμπαλης, Πολίτης, Εμπειρίκος.








Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2019


Επαφές

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.

Δημοφιλείς αναρτήσεις