Βροχή

Κι έγειρε ο ουρανός ,

πύκνωσε τα σύννεφα μήπως και την αγγίξει ,
άκαμπτο το σωμα του ζητάει το κορμί της
κι ο κόσμος του αλλιώτικος απο καιρούς παλιούς φτιαγμένος,
διψάει το βάθος της να δει και το μυαλό του εχάθη.
Την μεταμόρφωσή του αποζητά στο χέρι του αέρα,
τα σύννεφά του πάγωσαν ,παντρεύτηκαν κι αστράφτουν...
Με της βροχούλας την καρδιά μιλάει ο ερωτάς του.