Παρασκευή, 20 Ιανουαρίου 2012
16 ΣΚΑΛΟΠΆΤΙΑ
16 ΣΚΑΛΟΠΆΤΙΑ
Ησύχασε, δεν είναι τίποτα.
Τα 16 σκαλοπάτια φταίνε και το μπετόν που είναι άφθαρτο.
Και οι μυγοπαγίδες του μυαλού σου.
Κολλάνε οι σκέψεις η μία πάνω στην άλλη .
Αφού το ξέρεις.
Στο δρόμο για την εφορεία αναγκαστικά περνάς απ τις ίδιες γειτονιές.
Βασιλίσσης Ολγας ,Αγία Τριάδα,Παρασκευοπούλου,Φάληρο,Μπότσαρη,Σαλαμίνα.
Τι κι αν έκλεισαν τα θερινά σινεμά.
Ο Βαρδάρης ,ακόμη σφυρίζει ανάμεσα στις πολυκατοικίες.
Ο Θερμαϊκός γίνεται κόκκινος κάθε απόγευμα.
Ηταν να μην γίνει η αρχή.
Τώρα δεν έχεις πια ενδοιασμούς.
Εκοψες την κοτσίδα σου μια μέρα το 88.
'Αδειασες το κεφάλι σου.
Ένα χιλιοστό πια η σκέπη σου.
Ακάλυπτη πήδησες στο κενό του έρωτα.
Ησύχασε, δεν είναι τίποτα.
Τα 16 σκαλοπάτια σας είναι εκεί .
Αθανασίου Διάκου και Κύπρου.
Στο τοίχο με τα ενοικιαστήρια υπάρχει ακόμη η σκιά του.
Στο τοίχο με τα ενοικιαστήρια υπάρχουν ακόμη τα ίχνη .
Απ την πλάτη σου,απ τις παλάμες του. .
Ξυσμένη,σημαδεμένη η ώχρα .
Όλα εκεί.
Μετά από 26 χρόνια πως γίνεται η μνήμη να έχει την μυρωδιά σου κρατημένη μέσα της?
Ησύχασε ,δεν είναι τίποτα.
Ακόμα κι ο θάνατος ,τίποτα.
Ησύχασε, δεν είναι τίποτα.
Τα 16 σκαλοπάτια φταίνε και το μπετόν που είναι άφθαρτο.
Και οι μυγοπαγίδες του μυαλού σου.
Κολλάνε οι σκέψεις η μία πάνω στην άλλη .
Αφού το ξέρεις.
Στο δρόμο για την εφορεία αναγκαστικά περνάς απ τις ίδιες γειτονιές.
Βασιλίσσης Ολγας ,Αγία Τριάδα,Παρασκευοπούλου,Φάληρο,Μπότσαρη,Σαλαμίνα.
Τι κι αν έκλεισαν τα θερινά σινεμά.
Ο Βαρδάρης ,ακόμη σφυρίζει ανάμεσα στις πολυκατοικίες.
Ο Θερμαϊκός γίνεται κόκκινος κάθε απόγευμα.
Ηταν να μην γίνει η αρχή.
Τώρα δεν έχεις πια ενδοιασμούς.
Εκοψες την κοτσίδα σου μια μέρα το 88.
'Αδειασες το κεφάλι σου.
Ένα χιλιοστό πια η σκέπη σου.
Ακάλυπτη πήδησες στο κενό του έρωτα.
Ησύχασε, δεν είναι τίποτα.
Τα 16 σκαλοπάτια σας είναι εκεί .
Αθανασίου Διάκου και Κύπρου.
Στο τοίχο με τα ενοικιαστήρια υπάρχει ακόμη η σκιά του.
Στο τοίχο με τα ενοικιαστήρια υπάρχουν ακόμη τα ίχνη .
Απ την πλάτη σου,απ τις παλάμες του. .
Ξυσμένη,σημαδεμένη η ώχρα .
Όλα εκεί.
Μετά από 26 χρόνια πως γίνεται η μνήμη να έχει την μυρωδιά σου κρατημένη μέσα της?
Ησύχασε ,δεν είναι τίποτα.
Ακόμα κι ο θάνατος ,τίποτα.
Αφιερωμένο στη μνήμη του Γιώργου Εζίκη. 1953-2002.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου