Διαβάστε το άρθρο της Φαραώνας στο HOMEFOOD
ZΆΧΑΡΗ.
ZΆΧΑΡΗ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
του Nickie Zimov ενας νεαρός εξαιρετικά αισθησιακός καλλιτέχνης.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Το σούρουπο έπεσε πάνω στο απέναντι σπίτι... έρημο το καντούνι...ψυχή έξω και το ψιλόβροχο πλένει μαλακά τά γκρίζα πετρόκτιστα... Μέρες τώρα... -
Σήμερα στο Homefood η συνέχεια του άρθρου της Φαραώνας «τα καραβάνια » -------------------------------------------------------------------...
-
Ευτέρπη και Τζώρτζης ή αλλοιώς παρλεβου φρανσε Η αλάνα Στην οδό Μακεδονίας ,μετέπειτα Δελφών,εκει που αρχίζει σήμερα η οδός Ζαϊμη, υπήρχε ... -
Το φως και τη φωτια της Την τρελλα και την ευλογια της Την τρυφεροτητα και τα δακρυα της Την καρτερια και τον θυμο της Το μισος και τον ερωτ... -
Τα μεσημέρια του Σαββάτου η μάνα ετοίμαζε πάντα κάτι πρόχειρο για φαγητό.Ερχόταν η Κυριακή για το πιό βαρύ,ενα ταψί συνήθως με ψητό και π... -
Ενας χρόνος. Ενας χρόνος κοντά σας. Για ενα χρόνο ηταν Μ οιρασμενες οι χαρές Π λούσιες οι εμπειρίες Λ ατρεμένες οι στιγμές με Ο λόφωτες ... -
Συναντήσεις. Σε ένα ταξίδι αστραπή Θεσσαλονίκη-Καβάλα-Θάσο. Μέσα στο φέρυ της επιστροφής μου. Συνάντησα μια γυναίκα για όσο διαρκεί το ... -
Όποιος μιλάει πολύ αδειάζει γρήγορα, Κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει για όποιον θέλει να κρατηθεί στο κέντρο . «Τάο Τέ Τσίνγκ - κεφάλαιο 5ο - π...
-
16 ΣΚΑΛΟΠΆΤΙΑ Ησύχασε, δεν είναι τίποτα. Τα 16 σκαλοπάτια φταίνε και το μπετόν που είναι άφθαρτο. Και οι μυγοπαγίδες του μυαλού σου. Κ...
6 σχόλια:
είναι πολύ ωραία αυτά που γράφεις Faraona... και δεν σου το λέει ένας άνθρωπος που ξέρει να κολακεύει ! και με γέμισες με την γλύκα της ζάχαρης - που... αν είναι δυνατόν ! δεν μου αρέσει - και με έκανες να σκεφτώ τα... δικά μας αντίστοιχα, 1μιση περίπου δεκαετία μετά :) Όλα αυτά που περιγράφεις δεν είχαν σβήσει ακόμα... θυμάμαι κι εγώ την κυρά την Μαριγούλα κτλ........
Δέσποινα μου σ ευχαριστω .Ξέρω πόσο λιτή εισαι στα σχόλιά σου και καταλαβαίνω οτι το κείμενο σ αγγιξε...
Χαίρομαι γι αυτό.
Νασαι καλά κορίτσι μου.
Ειχα πολύ καιρό να μπω σε αυτό το γεμάυο χρώματα χώρο σου...
Γειά και χαρά σου Λεοντόκαρδε!
Ax εκείνες οι πράσινες καυτερές μέντες! Ακόμα όταν τις βρίσκω τις κοιτώ με τέτοια νοσταλγία...
Ζάχαρη το κείμενό σου Φαραόνα μου που ταξιδεύει σε εκείνες τις μέρες με τα μαγαζάκια τα μικρά γεμάτα γλύκα..
Καλό σου βράδυ φαραονάκι μου
Βροχούλα μου σ ευχαριστω πολυ και χαίρομαι που σου αρεσε το κείμενο.....ειναι γραμμένο αλλωστε με γλυκιά διάθεση.
καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου